به گزارش خبرداغ به نقل از ایرنا: ابو علی سینا فیلسوف و پزشک ایرانی میگوید: «هر چیزی مقدار کمش دارو، مقدار متوسطش غذا و زیاد آن مضر است».
در برخی موارد علت بوی بد دهانتان را مارک خمیر دندانتان ندانید بلکه؛ علت آن را در بدن خود جست وجو کنید. پروتئین یکی از مواد مغذی و ضروری بدن است که باید در رژیم روزانه غذایی ما وجود داشته باشد، اما استفاده بیش از حد آن برایمان زیان بار و عامل بیماری است.
چرا باید پروتئین مصرف کنیم
یک متخصص تغذیه به نام کایلی مک موردی میگوید: «پروتئین از آمینو اسید ساخته شده و برای ترمیم و ساخت ماهیچهها و رگهای خونی، استحکام مو، تقویت پوست و ناخن الزامی است و همچنین ساخت هورمونها و آنزیمها در بدن نیز، به عهده پروتئینها است».
به گفته مک موردی: «ما ۲۰ نوع آمینو اسید داریم که ۱۰ نوع آنها را آمینو اسیدهای ضروری مینامیم که برای ادامهی زندگی به آنها نیاز داریم و این ۱۰ نوع امینو اسید ضروری را میتوان در حیوانات از جمله گوشت قرمز، ماهی، شیر و تخم مرغ پیدا کرد.
بیشتر پروتئینهای گیاهی آمینو اسیدهای ضروری بدن را ندارند یا به مقدار لازم بدن، آن را تامین نمیکنند. (تعدادی مورد استثنا هم وجود دارند مانند دانه سویا) برای گیاه خواران این موضوع خیلی مهم است که در رژیم غذایی خود آمینو اسیدهای ضروری را داشته باشند».
ورزشکاران به پروتئین اهمیت ویژهای میدهند زیرا؛ پروتئین نه تنها برای ساخت ماهیچه بلکه برای ترمیم و بزرگتر شدن آن نیز کمک میکند». سلولهای ماهیچهای هم پیر میشوند و از بین میروند، مانند بقیه سلولها احتیاج است که جایگزین و ترمیم شوند.
ما چه قدر پروتئین احتیاج داریم
فاکتورهای زیادی است که میزان احتیاج بدن ما را به پروتئین تعیین میکند. به طور متوسط برای خانمها و آقایان بالغ بین ۵۰ تا ۶۲ گرم پروتئین روزانه مصرف کنند.
اما مدیر ارشد راه حلهای بهداشتی آشپزی، کن ایمر میگوید: «این که در روز چه مقدار پرتئین بخوریم یک الگوی نامناسب است، ما باید به بدن خود رجوع کنیم و ببینیم چه وقت و چه مقدار از ما پروتئین میخواهد».
میزان وجود ۱۰ درصدی پروتئین در بدن، پایینترین مقدار است اما؛ کارشناسان هنوز درباره زیادترین مقدار آن چیزی نگفتهاند. اما میزان زیاد آن منجر به مشکلات کلیوی، یبوست و افزایش احتمال سرطان میشود.
۱. پرخاشگری و عکسالعملهای خشن به محیط اطراف
با همه اعضای خانواده جنگ داریم، در محل کار خود دچار مشکلات شخصیمان هستیم و در هنگام خواب به سمت راست بدن خود میخوابیم پس بهتر است که به میزان پروتئین خود نگاهی بیندازیم. اگر میخواهیم حال روحیمان بهتر شود نیازی نیست یک پیتزا سفارش دهیم.
به سوخت رایج بدن خود یعنی کربوهیدرات و قندها نیاز داریم و بهتر است از قندهای طبیعی استفاده کنیم مانند میوه، ماست، برنج قهوهای و جو دو سر.
۲. تمرکز نداشتن و ضعف عصبی داشتن
خستگی فعالیتهای روزانه، که ما را مجبور به خوردن کافئین یا میان وعده استفاده میکند و زمانی که چشمانمان تار میبیند از دیگر نشانههای ازدیاد پروتئین در بدنمان است.
به طور کلی بخار مغز که سودا نیز نامیده میشود از مصرف بیش از حد پروتئین به وجود میآید. سوخت رایج مغز ما کربوهیدراتها (قندها) هستند. هنگامی که ما پروتئین بیشتر مصرف میکنیم به این مکانیسم آسیب رسانده و مغز کوچکتر میشود. به این دلیل تمرکز کردن بر روی یک نکته خیلی برایمان سخت میشود.
۳. اضافه وزن: هدیه ازدیاد پروتئین در بدن
این درست است که پروتئین میتواند حس گرسنگی شما را از بین ببرد اما؛ اگر در دراز مدت کالری زیادی به بدن خود دهید، دیگر این موضوع که از طریق خوردن چربیها، کربوهیدراتها یا پروتئینها این کالری به بدن شما میرسد، مهم نیست. گوشت علاقه بر پروتئین در واقع به معنی چربی اضافه و کالری بیشتر است.
بهتر است مسیر رژیمی خود را به غذاهای سالمتر تغییر دهید. نیمی از بشقات غذای روزانه شما باید سبزیجات و میوهها باشند.
۴. بوی بد دهان
آیا احساس کردهاید هنگامی که میخندید هیچکسی با شما نمیخندد؟ یا هنگامی که کنار همکارتان میشینید خود را عقب میکشد. چه چیزی باعث میشود؟!
کسانی که در رژیم غذایی خود پروتئین زیادی مصرف میکنند، مدام از بوی بد دهان خود اعتراض دارند و نمیدانند که چرا این اتفاق برایشان میافتد. سوخت رایج بدن ما کربوهیدراتها هستند، اما هنگامی که شما به جای کربو هیدرات به آن چربی میدهید باعث تولید کتون در بدن میشود و نفستان به اصطلاع بوی لاک پاک کن بدون اسانس میگیرد.
۵. کنترل کردن تفکرات با رژیم درست
رژیم غذایی حتی بر نحوه تفکرات نیز تاثیر میگذارد. مک موردی میگوید: «هنگاهی که زیادی از پروتئین مصرف میکنیم خودرای میشویم و با تکیه بر تجربیات رفتار و صحبت کنیم.
در مقابل، هنگامی که از سبزیجات استفاده میکنیم منطقی هستیم و با دید بازتری به مسائل نگاه میکنیم، با کوچکترین نقد منفی بهم نمیریزیم و سعی در قانع کردن بقیه نداریم».
۶. عطش مداوم داشتن
عطش داشتن به علت پر کار بودن کلیهها است که مدام در حال کار کردن و دفع مواد زاید مانند نیتروژن هستند. ایمرد میگوید: «بر اساس یافتههای ما اگر از کلیه بیش از حد کار بکشید و کلیهها شبانه روز کار کنند تا نیتروژن جذب شده از پروتئین را دفع کنند، احتمال مبتلا شدن به سنگ کلیه و دیگر بیماریهای کلیوی افزایش مییابد.
مواد معدنیای که همراه با پروتئین وارد بدن ما میشوند در کلیه رسوب کرده و به مرور زمان به سنگ کلیه تبدیل میشود رایجترین نوع سنگهای این بیماری از جنس کلسیم است».