موضوع افزایش بنزین به‌صورت موج‌وار همه دریا را مواج می‌کند؛ از تاکسی‌های اینترنتی، حمل‌ونقل عمومی، جابه‌جایی کالا و خدمات تا خود کالاها، خدمات و معیشت مردم و... . آن‌وقت می‌گویند چیزهای دیگر در اولویت است؛ یعنی با افزایش بنزین، قیمت گوشت و مرغ، حبوبات، برنج، لبنیات، میوه‌جات و... کاهش پیدا می‌کند؟ یا دولت دستی بر امور دارد تا با اصلاح قیمت سوخت، پدیده محیط زیست، انرژی، وضعیت نابسامان آب، هوا و ده‌ها عامل دیگر را سامان دهد و نقشه راه نوینی برای آینده کشور ترسیم کند؟
این گوی و این میدان؛ اگر فردای افزایش بنزین، قیمت‌ها، اقلام، خدمات و زندگی برای مردم چند برابر نشد و تورم دوباره زبانه نکشید، پس حرف سخنگوی محترم حجت است و باید طلا گرفته شود، اما اگر برعکس شد، دوباره شهروندان باید تاوان تصمیم‌گیری خلق‌الساعه مدیران را بپردازند؟
دولت کسری بودجه دارد؛ کسری بودجه‌ای که در طول سنوات گذشته روی هم تلنبار شده است. راه‌حل دست‌بردن در جیب شهروندان نیست؛ مطمئنا این افزایش قیمت به چرخه تولید یا توزیع عادلانه و منصفانه برنمی‌گردد، پس تصمیمی نگیریم که فردا برای بازپس‌گیری آن، تمام دستگاه‌ها را مأمور کنیم و مانند فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی نتوانیم کاری از پیش ببریم.
