اینکه یک صاحب نظر یا اندیشمند در مورد موضوع خاصی نظر شاذ و در عین حال نااستوار و نامنصفانهای ابراز کند، خیلی چیز عجیب و نادری نیست. هیچ انسانی قادر به درک تمام امور عالم به نحو راستین و درستین آن نیست. بنابراین، آدمیزاد بنا به سرشت و محدودیتهای فراروی تفهم خود، خواهناخواه در مورد مسائلی دچار بدفهمی و لغزش ذهنی میشود و دیگران را به واکنش میاندازد.