گذشته‌ها اصلا نگذشته است!

به گزارش خبرداغ ، برگزاری جلسه کمیته مشترک برجام مولد دغدغه‌های جدیدی در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان بوده است.
یکی از گزاره‌هایی که تروییکای اروپایی بر روی آن پافشاری و اصرار زیادی خواهد کرد،«مرزبندی میان گذشته و آینده» است. به عبارت بهتر، بازیگران اروپایی به نیابت از واشنگتن، به‌وضوح می‌دانند که اگر در مذاکرات امروز( چهارشنبه)، نتوانند  این «گزاره مبنایی» را در ذهن مخاطبان ایرانی و بین‌المللی خود تثبیت کنند، در آینده‌ای نزدیک، قدرت چینش پازل استراتژیک و تاکتیکی خود علیه کشورمان را نخواهند داشت. بنابراین، تثبیت دوگانه «دموکرات-جمهوریخواه»،« بایدن –ترامپ»، «برجام –  برجام پلاس» و .....جملگی در گروی تثبیت همین گزاره اصلی می‌باشد. 
واقعیت امر این است که«گذشته‌ها»هرگز « نمی‌گذرند»، خصوصا اگر «زمان حال»و « آینده » را تحت‌الشعاع خود قرار دهند. صورت‌مسئله کاملا واضح است: طرف آمریکایی( دولت آمریکا) از برجام رسما خارج‌شده و تروییکای اروپایی نیز نه‌تنها اقدامی در راستای تامی حداقلی منافع ایران در برجام صورت نداده‌اند، بلکه به مهره‌های بازی کاخ سفید ( حتی از اردیبهشت‌ماه 1397 تاکنون) تبدیل‌شده‌اند. هنوز جوهر قطعنامه وقیحانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که در ژانویه امسال ( سال 2020) به تصویب رسید، خشک نشده و رافائل گروسی مدیرکل آژانس نیز با بهره‌گیری از حمایت و صیانت سه کشور آلمان، انگلیس و فرانسه مشغول رجزخوانی‌های همیشگی خود برای کشورمان است. 
مواضع اخیر وزرای امور خارجه آلمان و انگلیس مبنی بر «افزایش تعهدات ایران در برجام» 
در ازای «بازگشت مشروط غرب به توافق هسته‌ای » نیز نیازی به رمزگشایی و تفسیر ندارد. واقعیت امر این است که در آمریکا، «حکومت» تغییر پیدا نکرده است ، بلکه«بایدن دموکرات» قرار است جای«ترامپ جمهوری‌خواه» را بگیرد. اگر حکومت در آمریکا تغییر می‌کرد، مقامات جدید حکومتی می‌توانستند ضمن عذرخواهی از رفتار گذشته خود، برخی پدیده‌های سیاسی و رفتاری ( ازجمله اعمال استراتژی فشار حداکثری علیه ایران) را معطوف به «ذات» و « جوهره» حکومت قبلی تعریف کرده و از آمادگی مطلق خود برای جبران گذشته سخن به میان آورند. اما اکنون، «دولت آمریکا» از برجام خارج‌شده و اقدامات تخریبی آن نیز به لحاظ حقوقی، در شمول حوزه مسئولیت و پاسخ‌دهی دولت جدید قرار می‌گیرد. در چنین شرایطی بیان جمله «گذشته‌ها گذشته است!» ، چیزی جز فرار از مسئولیت باهدف «رسیدن به همان اهداف دولت قبلی» تلقی نمی‌شود. 
این قاعده در قبال تروییکای اروپایی ،به‌عنوان متهمین ردیف دوم پرونده«انهدام برجام» و « اعمال فشار مضاعف بر شهروندان کشورمان» نیز صدق می‌کند. امضای نامرئی افرادی مانند«هایکو ماس» ،«دومینیک راب»و «ژان ایو لودریان» وزرای امور خارجه سه کشور اروپایی هم در پای «امان‌نامه پمپئو» به آن‌ها موجود است و هم در پای میثاق نامه « آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه دولت جدید بایدن با آن‌ها موجود خواهد بود.
مهم‌ترین پیامی که باید در نشست کمیته برجام به‌طرف مقابل دهیم، این است که اکنون نه زمان «نگاه به آینده» است و نه زمان«محو گذشته‌ها»! اکنون زمان «بازخواست غرب در زمان حال» می‌باشد.اگر بر روی این «بازخواست قانونی» که حق ملت ایران است پافشاری نکنیم، طرف مقابل وقاحت بیشتری برای «ادغام جرائم گذشته و حال خود» در«مطالبه گری‌های معطوف به آینده» پیدا خواهد کرد. حواسمان باشد که بابیان «گزاره عبور از گذشته » که قطعا توسط بازیگران اروپایی در نشست امروز مطرح خواهد شد چگونه برخورد کنیم....

حنیف غفاری