| |
جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ۰۸:۴۹
بروزرسانی ۱ روز پیش
به گزارش خبرداغ به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان: دانشمندان مکانیسمی را کشف کرده اند که ارتباط بین خوردن دیروقت غذا در شب با افزایش وزن و دیابت را مشخص می کند.
ارتباط بین زمان خوردن، خواب و چاقی به خوبی شناخته شده است، اما به خوبی درک نشده است. تحقیقات نشان می‌دهد که تغذیه بیش از حد می‌تواند ریتم شبانه روزی را مختل کند و بافت چربی را تغییر دهد.
تحقیقات جدید Northwestern برای اولین بار نشان داده است که آزاد شدن انرژی ممکن است مکانیزم مولکولی باشد که از طریق آن، ساعت‌های داخلی ما و تعادل انرژی را کنترل می‌کنند.
دانشمندان همچنین دریافتند که روز، زمان ایده‌آل در محیط نوری چرخش زمین است، زمانی که بهینه‌ترین زمان برای اتلاف انرژی به عنوان گرما است. این یافته‌ها پیامدهای گسترده‌ای از رژیم غذایی گرفته تا کم‌خوابی و نحوه تغذیه بیمارانی که به کمک‌های غذایی طولانی‌مدت نیاز دارند، دارد. مقاله با عنوان "تغذیه با محدودیت زمانی چاقی را از طریق ترموژنز چربی کاهش می‌دهد" در مجله Science منتشر خواهد شد.
دکتر جوزف تی باس نویسنده مقاله مرتبط استاد پزشکی چارلز اف. کترینگ در دانشکده فاینبرگ دانشگاه نورث وسترن می‌گوید: عدم اهمیت دادن به ساعت بدن، در واقع عدم توجه به متابولیسم بدن است. وقتی حیوانات از رژیم غذایی کافه تریا به سبک غربی – پرچرب و کربوهیدرات بالا – استفاده می‌کنند، ریتم ساعت بدن به هم می‌خورد. ساعت بدن به زمان غذا خوردن افراد حساس است، به ویژه در بافت چربی و این حساسیت با رژیم‌های غذایی پرچرب از بین می‌رود.
وقتی افراد زمانی که باید بخوابند شروع به خوردن بیشتر می‌کنند، در واقع ریتم زمانی بدنشان را بهم می‌زنند. چلسی هپلر، عضو فوق دکترا در آزمایشگاه باس، اولین نویسنده بود و بسیاری از آزمایش‌های بیوشیمی و ژنتیکی را انجام داد که فرضیه تیم را پایه‌گذاری کردند. رانا گوپتا، که اکنون در دانشگاه دوک مشغول به کار است، نیز یکی از همکاران کلیدی بود.
برای بررسی به هم زدن ساعت داخلی در این مطالعه، موش‌هایی که شب بیدار هستند به طور انحصاری در طول دوره غیرفعال (روشن) یا در دوره فعال (تاریک) با رژیم غذایی پرچرب تغذیه شدند.
در عرض یک هفته، موش‌هایی که در ساعات روشنایی تغذیه شده بودند در مقایسه با موش‌هایی که در تاریکی تغذیه می‌شدند، وزن بیشتری اضافه کردند. این تیم همچنین دما را روی ۳۰ درجه تنظیم کرد، جایی که موش‌ها کمترین انرژی را صرف می‌کنند تا تأثیر دما بر یافته‌های خود را کاهش دهند.
در واقع ثابت نگه داشتن دما، باعث شد که ریتم بدن تغییر کند و موش‌های شب بیدار، افزایش وزن کمتری نسبت به موش‌هایی که روزها بیدار می‌مانند، پیدا کنند.
هپلر می‌گوید: ما فکر می‌کردیم، شاید جزء تعادل انرژی وجود داشته باشد که در آن موش‌ها انرژی بیشتری را صرف خوردن در زمان‌های خاص می‌کنند.
محققان دریافتند، موش‌هایی که از نظر ژنتیکی ترموژنز یا انتشار گرما از طریق سلول‌های چربی افزایش یافته بودند، از افزایش وزن جلوگیری کردند و سلامت را بهبود بخشیدند.
ساعت‌ها در سطح بافت چربی به سلامت متابولیک کمک زیادی می‌کنند و ما هنوز نمی‌دانیم این کمک چقدر است.
