به گزارش خبرداغ به نقل از روزیاتو: تینا عبدی بازیگر جوان تبریزی بود که در سال ۱۳۹۹ با فوت ناگهانی اش در اوج جوانی، همه را شوکه کرد.
عبدی که پیش از این موفق به کسب مقام سوم بازیگری زن جشنواره تئاتر آذربایجان شرقی شده و گویی به استعداد بازیگری اش به خوبی واقف بود در ادامه گفته بود: «ادعا میکنم کسی جرات نمیکرد مثل من این نقش را پیش ببرد.» او در مجموع ۲۹ بار از جشنوارههای تئاتر استانی لوح تقدیر دریافت کرد.
از مهمترین آثار تینا عبدی میتوان به بازیگری در سریال تلویزیونی آنام و فیلم کاناپه به کارگردانی کیانوش عیاری اشاره کرد.
عبدی در سریال آنام به کارگردانی جواد افشار در کنار بازیگرانی نظیر گلچهره سجادیه، مهرانه مهین ترابی، شبنم قلی خانی، سیامک صفری، امیررضا دلاوری و … نقش آفرینی کرد. این سریال در سال ۱۳۹۶ تولید و پخش شد.
اولین و آخرین حضور عبدی در سینما مربوط به بازی در فیلم کاناپه است؛ فیلمی که سال ۱۳۹۵ ساخته شد اما هرگز اجازه اکران نیافت، زیرا بازیگران زن در این فیلم در خانه با کلاه گیس ظاهر شده بودند. گفتنی است تمامی بازیگران زن این فیلم برای بازی در آن موهای خود را از ته تراشیده بودند. با وجود توقیف کاناپه، همکاری با هنرمندانی چون ابوالفضل پورعرب، فرهاد آئیش، فرگل فربخش و بابک حمیدیان میتوانست تجربه خوبی برای این بازیگر جوان باشد.
این بازیگر جوان که گفته میشود به دلیل شوک وارده ناشی از مشکلات اواخر عمر خود دچار حمله و ایست قلب شد، در میان اهالی هنر شهر تبریز، به عنوان یکی از بهترین بازیگران تئاتر شناخته میشد و فوت ناگهانی اش در ۱۷ آذر ۱۳۹۹ بازتاب گسترده ای در میان هنرمندان و فعالان فرهنگی بهویژه اهالی فرهنگ و هنر استان آذربایجان داشت.
شبنم عرفی نژاد، دستیار کیانوش عیاری در فیلم سینمایی کاناپه، بهدنبال درگذشت تینا عبدی پستی را در اینستاگرامش منتشر کرد. او با روایت خاطره ای از حضور تینا عبدی در تست بازیگری این فیلم نوشت
عذاب وجدان، حس وحشتناکی است…
تینا عبدی دو ماه پیش دو بار به من زنگ زد…
سال۹۵ برای فیلم «کاناپه» فراخوان بازیگری داده بودیم، بشرافیلم در چهار روز، هزار و ۱۱۹ دختر ۱۶ تا ۲۴ ساله دید، از صبح تا ۹ شب از دخترها تصویر میگرفتم، روز دوم یا سوم بود، ساعت ۷ غروب که نوبت تینا شد.
خوش شانس بود، آقای عیاری، کارگردان فیلم که روزی دو تا سه ساعت میآمد سر تست، آن ساعت آنجا بود، تینا آمد داخل اتاق روبهروی من نشست، کوچولو بود، صورت سفید و موهای روشنی داشت، دوربین را روشن کردم و گفتم وقتی بهت گفتم، خودت را معرفی کن، اسم و فامیلت را بگو، چند سالت است، چه سازی بلدی؟ فعالیتت و در آخر شماره تلفنت را به دوربین بگو…
با استرس گفت چشم.
دکمه رکورد دوربین را زدم و با سر بهش گفتم بگو.
گفت سلام من تینا عبدی هستم، ۲۰ سالمه، من عاشق بازیگریم…
تینا لهجه شدید آذری داشت، گفت صبح زود از تبریز راه افتاده، دو ساعت است رسیده و ساعت ۱۱ بلیت اتوبوس دارد که شبانه برگردد تبریز. با مادرش بود که من ندیدمش، ازش تشکر کردم و گفتم بهخاطر لهجهاش نمیتوانیم انتخابش کنیم، پکر شد.
یک ماه بعد در حال انتخاب دختر سوم خانواده بودیم که آقای عیاری مشخصات تینا را داد.
و گفت همان روز تست انتخابش کرده و دلیلش هم تلاش دخترک بود، بابت مسیر طولانی رفت و برگشت بین تبریز و تهران، گفتم لهجه، گفت مهم نیست.
گفتم که تینا خوششانس بود انتخاب شد.
در «کاناپه»، زنان فیلم در صحنههای داخلی بیحجاب بودند و برای اینکه از لحاظ شرعی مشکلی ایجاد نشود، بازیگران زن، موهاشونو از ته کوتاه کردند و پروگ (کلاه گیس) گذاشتند.
تینا موهای بلندی داشت، وقتی از ته موهایش را زد، ناگهان از یک دختر زیبا تبدیل شد به یک پسربچه، اول بغض کوتاهی کرد، اشک هم ریخت. کلی باهاش سر به سر گذاشتیم، وقتی بهش گفتم «ای کیو سان»، خندید و دیگه گریه نکرد.
عذاب وجدان حس وحشتناکی است.
تینا عبدی، دوماه پیش دو بار به من زنگ زد، من حال خوبی برای حرف زدن آنهم با تینای پر انرژی نداشتم.
جواب ندادم، گفتم بعد تماس میگیرم اما بعد، یادم رفت.
امشب سر صحنه، بهم گفتند تینا بعدازظهر به دلیل ایست قلبی … نمیتوانم کلمه را بنویسم.
همهاش در فکر این هستم شاید با من کار مهمی داشته …
تینا من خیلی متاسفم
دنیا به تو بدهکار است، امیدوارم آدمهایی که آزردهات کردند، عذاب وجدان، لحظهای رهاشون نکنه…من اشتباه کردم،
تینا عبدی اصلا خوششانس نبود.