| |
جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ۰۸:۲۸
بروزرسانی ۱ روز پیش
بخشی از این گفتگو را بخوانید:
می‌پذیرید به‌خاطر یک‌سری حساسیت‌ها از گفتن یک‌سری واقعیت‌ها پرهیز می‌کنید؟
خیر. من در روز بلوا این کار را نکردم ولی می‌گویم آن گفت‌وگویی که ما در روز بلوا درباره آن حرف می‌زنیم، هنوز فضای آن در جامعه ایجاد نشده است.
ظاهرا شما دارید همه‌چیز فیلم را گردن می‌گیرید.
منظور من این است که فضای گفت‌وگویی که روز بلوا حرفش را می‌زند و می‌گوید باید بین روحانیت و جامعه باشد، هنوز در جامعه ما نیست. فکر نکنید من چیزی نشان دادم که در جامعه وجود دارد ولی در بیان آن احتیاط کردم. من می‌گویم این مکالمه الان هم وجود ندارد.
اخیرا پرونده امثال قاضی‌منصوری هم در رسانه علنی شده است.
بله. درست است. شخصیت‌هایی که لباس روحانیت داشتند و بدون لباس محاکمه شدند یا روحانی بودند و این مسائل را داشتند، در جامعه می‌بینیم ولی حاضر نیستیم فیلم مصلحت را نمایش دهیم. من می‌گویم روز بلوا برای این نمایش داده میشود که من بلد هستم درباره هر موضوعی حرف بزنم ولی طوری باشد اگر فردی کم‌سن و سال هم آن را ببیند، آزار نبیند درحالی که موضوع را برای او بازگو کنم.
از یک طرف می‌گویید روحانی باید وارد کارهای اجتماعی شود و طبیعی است که در این حالت، تصمیمات و فعالیت‌هایش، محل نقد و حتی اعتراض قرار می‌گیرد و از طرف دیگر می‌خواهند آن احترام و قداستی که برای روحانیت قائل هستند، حفظ شود؟
روحانی باید این را قبول کند که نباید تصویر قدسی داشته باشد. او به‌عنوان عضو یک صنف در جامعه فعالیت می‌کند. همان‌طور که برای پزشک به‌خاطر جنس شغل و حرفه‌ای که دارد، احترام قائل هستیم برای روحانیت نیز احترام قائل هستیم. روحانیت می‌تواند بگوید من پست می‌گیرم، کار اجتماعی می‌کنم و می‌تواند بگوید این کار را نمی‌کنم چون می‌خواهم دارای یک ابعاد منزهی باشم. مگر مردم در تمام نقدهایی که دارند هیچ‌گاه بی‌احترامی به مراجع کردند؟ ممکن است نظر مراجع متفاوت باشد و مردم یک‌سری را قبول داشته باشند و یک‌سری را قبول نداشته باشند. به نظرم کسی که در جامعه می‌آید و با مسائل اجتماعی روبه‌رو میشود، باید وارد گفت‌وگو شود. نمی‌تواند بگوید من وارد گفت‌وگو نمی‌شوم، می‌خواهد رئیس‌جمهور باشد یا مدیر جای دیگری باشد.
نکته این است که اول بدانیم شما فکر می‌کنید، فیلم روز بلوا فیلم جسوری است و در فضای امروز جامعه کار خود را درست انجام می‌دهد یا فیلم محتاطی است؟
به نظرم من فیلم «روز بلوا» در ورود به مساله خیلی محتاط عمل می‌کند یعنی در نسبت روحانی فیلم با حجم اتفاقات امروز ایران با ملاحظه و به‌نفع حاج‌آقا بدیعی (روحانی قصه) عمل کرده است.
فکر می‌کنید آنقدر فضای سینما آماده است که شما بیشتر درباره روحانیت حرف بزنید؟
سوال ما دقیقا از ابتدای مصاحبه همین است. چرا فضای سینما هنوز آماده نیست؟
من می‌گویم این فیلم محتاط نیست. فیلمی است که آنالیز می‌کند. فکر می‌کنید محتاط است چون بیننده ما عادت کرده مثل بعضی فیلم‌هایی که در سینما می‌بیند او را دچار احساسات لحظه‌ای کند و از همین خوشش می‌آید. آن فیلم‌ها ممکن است در ژانر کمدی یا اکشن یا... باشند و این کدها در فیلم‌های دیگر نیز وارد شده است. من می‌گویم فیلم دارای یک‌سری التهابات کاذب شده که می‌خواهد مخاطب در همان لحظه بگوید من چه فیلمی دیدم ولی یک سال بعد حاضر نیست دوباره آن فیلم را ببیند. اینها غالب فیلم‌های بفروش ما شده‌اند. فیلم مصلحت آقای دارابی را دیده‌اید؟ چرا فیلم مصلحت نمایش داده نمی‌شود؟ آن فیلم تقریبا سعی کرده آخوند منفی و مثبت را نشان دهد.
