| |
جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ۰۳:۲۲
بروزرسانی ۱ روز پیش
به گزارش خبرداغ به نقل از روزنامه رسالت، این روزها صدور قطعنامه شورای حکام علیه جمهوری اسلامی ایران، نقل محافل سیاسی و بین‌المللی است. ماجرا ازاین‌قرار است که پس از امضای برجام و باوجود همه همکاری‌هایی که ایران با آژانس داشت، اما هیچ‌گاه زیاده‌خواهی‌های کشورهای غربی با محوریت آمریکا و رژیم صهیونیستی کاهش پیدا نکرد تا جایی‌که نتانیاهو با استناد به اسنادی که مدعی بود توسط موساد به سرقت رفته، ادعا کرد ایران پیش از سال‌های 2003 نیز فعالیت‌های هسته‌ای داشته که هیچ‌گاه گزارش آن را در اختیار آژانس قرار نداده است.
همین بهانه کافی بود تا دبیرخانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پرونده‌ای را علیه ایران بگشاید و از مقامات جمهوری اسلامی بخواهد علاوه بر سایت‌ها و مناطقی که دسترسی به آن‌ها ذیل پروتکل الحاقی فراهم‌شده، اجازه بازرسی از سایر مناطق ادعایی را نیز به بازرسان آژانس بدهد.
بیشتر بخوانید:
هفت سؤال از وزارت اقتصاد و سازمان خصوصی‌سازی
نکته جالب ماجرا آنجاست که ضوابط و آيین‌نامه‌های آژانس صراحتا می‌گوید «نمی‌توان از اطلاعات حاصل از عملیات‌های جاسوسی علیه کشوری استفاده کرد» اما با همه این شرایط و پس از درگذشت آمانو و روی کار آمدن گروسی (که با حمایت مستقیم لابی آمریکایی به دبیر کلی آژانس رسید) این پرونده به جریان افتاد و درنهایت به صدور قطعنامه منجر شد. اما نکته‌ای که نباید از آن غفلت کرد شیوه برخورد با این قطعنامه است. جمهوری اسلامی ایران طی سال‌های متمادی مسیرهای مختلفی را با طرف‌های غربی پیموده و عملا دیگر کم‌تجربگی پیشین را ندارد و طرف‌های مقابل را بهتر شناخته است. جمهوری اسلامی ایران امروز تجربه 6 قطعنامه و بدعهدی غربی‌ها در برجام را با خود به همراه دارد و عملا با استفاده از این تجارب است که می‌تواند از برهه حساس کنونی عبور کند.
کارشناسان سیاسی دو راه را پیش روی ایران متصور هستند؛ اول آنکه ایران می‌بایست با آژانس همکاری کند وگرنه با مشکلات عدیده‌ای روبه رو میشود (ادبیاتی که طی همه این سال‌ها به گوش رسیده و با ایجاد واهمه در دل مردم هرروز یا درجا زده‌ایم یا به عقب برگشتیم) و دوم آنکه ایران محکم بر مواضع خود بایستد و زیر بار قطعنامه غیرمنطقی و غیرقانونی آژانس نرود. این دسته از کارشناسان معتقدند باج دادن به‌طرف غربی نه‌تنها راه علاج نیست بلکه هرروز یک خواسته جدید طرف مقابل پیشروی دیپلمات‌های ایرانی قرار می‌دهد. بر اساس منطق و ادعای پیروان این تفکر، اگر امروز ایران برخلاف قانون مصوب آژانس اجازه بازدید از مراکز و مناطق را خارج از پروتکل الحاقی بدهد برای همیشه باید مقابل غرب سر خم کند و بله قربان‌گو شود و در هر برهه تاریخی باید خود را مطیع امر آن‌ها قرار دهد.تجربه قطعنامه‌های قبلی به‌خوبی نشان می‌دهد پذیرش درخواست امروز غرب از سوی ایران، نه‌تنها گامی روبه‌جلو برای جمهوری اسلامی به شمار نمی‌آید که ایران را بیش از 17 سال به عقب بر‌می‌گرداند. همان روزهایی که تجربه امروز را نداشت و جامعه نیز به‌اندازه امروز چهره پلید و دستکش مخملی و دست چدنی غرب را ندیده بود.
بی‌شک تن دادن به تازه‌ترین خواسته غرب یعنی یک گام بزرگ به عقب. گامی به وسعت
17 سال عمر ایرانیان.
نویسنده: سعید ساداتی
