نیویورک تایمز: چرا شمار مبتلایان به کرونا نامشخص است؟

نیویورک تایمز نوشت: در عصری که هشدارهای مربوط به وقوع سیل را پیش از رخ دادن آن در تلفن های همراهمان دریافت می کنیم ، چرا داده های موجود در مورد ویروس کرونای جدید بسیار محدود است؟ تقریباً سه ماه از زمانی می گذرد که اولین موارد کرونای جدید در ووهان چین ظاهر شدند و اکنون شاهد شیوع جهانی آن هستیم. با این وجود و با بیش از 80،000 بیمار کرونایی در سراسر جهان (بیشتر آنها در چین) ، جهان هنوز تصویری واضح از برخی از ابتدایی ترین اطلاعات در مورد این شیوع ندارد.

به گزارش خبرداغ به نقل از  انتخاب ؛ در ادامه این مطلب آمده است: در هفته‌های اخیر ، تركیباتی از مقالات علمی و اظهارات دولتی شروع به ترسیم شمایل کلی از ویژگی های این بیماری اپیدمیک كرده اند. کمیسیون بهداشت ملی چین گزارش داده است که از 14 فوریه بیش از 1700 کارمند پزشکی در این کشور به ویروس مبتلا شده اند (این نگران کننده است). مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای چین تخمین می زند که حدود 80 درصد از افراد آلوده، به کرونایی خفیف مبتلا هستند. (این آرامش بخش است) در اوایل این هفته ، یک بررسی مشترک بین سازمان بهداشت جهانی و چین انجام شد و مسئولان این بررسی اعلام کردند که میزان مرگ و میر در ووهان 2 تا 4 درصد ، اما در بقیه چین تنها 0.7 درصد است.

با این حال در روزهای اخیر سازمان بهداشت جهانی از عملکرد چین شکایت کرده است. این سازمان مدعی شده که چین داده های مربوط به عفونت ها در کارمندان مراقبت های پزشکی را به اشتراک نمی گذارد. در اوایل این ماه ، سردبیران مجله نیچر فراخوانده شدند كه "اطمینان حاصل كنند كارشان در این شیوع به سرعت و آشكار به اشتراک گذاشته شود."

با این حال ، عدم وجود اطلاعات مداوم ، قابل اعتماد وبه روز شده در مورد اقدامات کلیدی این شیوع ، شگفت آور است. در عصری که هشدارهای مربوط به طغیان رودخانه ها و آمار هفتگی آنفولانزا در هر ایالت آمریکا را در تلفنهای هوشمندمان دریافت می کنیم ، چرا داده های مربوط به ویروس کرونای جدید بسیار محدود است؟

علم ، سیاست و غرور، هر یک به نوعی و از طرق مختلف ، توطئه چیده اند تا دانش بالقوه ضروری و حیات بخش را مخفی کنند. این مسئله در شرایطی که نیاز به اطلاعات بیشتر، به عنوان یک راهکار آمادگی استراتژیک لازم است، مشکل ساز خواهد بود. در اوایل دوران اپیدمیک شدن این بیماری در تاریخ 30 دسامبر ، یک پزشک چینی ، لی ونلیانگ در مورد تعداد کمی از افراد مبتلا به ذات الریه غیرعادی در شبکه های اجتماعی خبرهایی را منتشر کرد. گرچه دانشمندان در آزمایشگاهها در حال توالی ویروس بودند ، اما وی به دلیل شایعه سازی و "فعالیت غیرقانونی و انتشار اطلاعات نادرست به صورت آنلاین" توسط مقامات محلی هشدار دریافت کرد و توبیخ شد". (دکتر لی بعدا بر اثر بیماری درگذشت.)

در چین (و احتمالاً در بیشتر نقاط جهان) یک رسم وجود دارد که مقامات محلی خبرهای بد را به مافوق خود گزارش ندهند. در جریان جهش بزرگ ویروس کرونا، مقامات محلی از افزایش برداشت محصولات حتی در حالی که میلیون ها نفر گرسنه بودند ، خبر دادند. اخیراً ، مقامات استان هنان منکر شده اند که شیوع بیماری ایدز در این منطقه به واسطه شیوه های جمع آوری خون غیر بهداشتی گسترش یافته است.

شمار مبتلایان به کرونا نامشخص است

در واقع ، حتی در شرایطی که پکن توجه بیشتری به واقعیت علمی دارد، رفتار مقامات محلی اختلال ایجاد می کند. در 13 فوریه ، دبیران حزب کمونیست استان ووهان و استان هوبی به علت اهمال کاری در خصوص روزهای اولیه بحران، اخراج شدند. در آن روزها، عده ای فکر می کردند سرما خورده اند و به دنبال مراقبت پزشکی نبودند. مسافران همچنان سوار بر کشتی های دریایی سفر می کردند و یک پاتوژن جدید را پخش می کردند.

دکتر یان لیپکین ، استاد اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت عمومی میلمن کلمبیا ، که در چین مشغول به کار بوده و به دولت چین مشاوره می دهد ، گفت: "در روزهای ابتدایی شیوع، مدیریت کمتر از حد مطلوب بود و اکنون آنها هزینه همین بی توجهی را می پردازند." البته برخی موانع واقعی برای درک آنچه دقیقاً در ووهان اتفاق می افتد وجود دارد: ذات الریه پنومونی در زمستان امری عادی است و هیچ راهی وجود ندارد که بدانیم ویروس جدیدی وجود دارد. (گروه دکتر لیپکین در تلاشند تا آزمایش جدیدی را ایجاد کنند که بین علت های مختلف ذات الریه تمایز قایل است. یک محقق هفته آینده برای آزمایش به چین می رود.)

دکتر لیپکین خاطر نشان می کند که آمریکایی ها از ماجرایی مشابه مصون نیستند. ماه ها طول کشید تا مقامات بهداشتی ایالات متحده ویروس اچ آی وی را تصدیق کرده و تشخیص دهند. سپس این ویروس جدید به سرعت در صدر ویروس های نگران کننده ایستاد.

کارشناسان می ترسند که رقابتهای علمی، سرعت واکنش را کند کرده و منجر به اشتباهاتی شود. برای یک محقق جوان ، انتشار مقاله ای در نیچر یا مجله پزشکی نیوانگلند هم ارزش طلا است. این اعتبار علمی ممكن است باعث كامل تر شدن داده ها برای بررسی باشد ، اما نیاز به آمادگی دسترسی سریع به اطلاعات دارد.

در حالی که مقامات فدرال در ایالات متحده ادعا می کنند آمریکایی ها برای ویروس آمادگی دارند و جنبه های مهم آن را می شناسند، ما اطلاعات کمی در مورد آن داریم . حتی اگر اطلاعات مهم توسط دانشمندان و مقامات آمریکا مورد مطالعه قرار گرفته اند ، در چین ، ژاپن و در نقاط دیگر جهان نیز دانشمندان احتمالاً روزانه مقادیر زیادی از داده ها را جمع می کنند و جهان مستحق دیدن بیشتر داده ها است.

دکتر تام اینگلزبی ، مدیر مرکز امنیت بهداشتی دانشکده بهداشت عمومی جانز هاپکینز بلومبرگ، که در حال بررسی اپیدمی است می گوید: "آیا در مورد نوع عفونت ها ، مکان های شیوع ، روش های حمله و مواردی مشابه، الگوهایی وجود دارد؟ شاید این اطلاعات برای مقام های پزشکی جمع آوری و خوانده شود. اما دانستن این امر برای عموم بسیار مهم خواهد بود."

به عنوان مثال:آیا بیش از 1700 کارمندی که در مراکز درمانی و بهداشتی چین آلوده شده اند ، قبل از این که بدانند در خطرند و وسایل محافظ پوشیده بودند؟ آیا عفونت قبل از پوشیدن لباسهای محافظ رخ داده است؟ آیا آنها رویه هایی را انجام داده اند که ممکن است منجر به قرار گرفتن در معرض بیماری شود؟ پاسخ ها می تواند باعث ترس در مورد شیوع ویروس و چگونگی محافظت از کارمندان خط مقدم بهداشتی شوند.

به همین ترتیب آزمایش صدها نفر روی کشتی کروز الماس پرنسس در ساحل ژاپن مثبت بود و به بیمارستان منتقل شدند. اما اطلاعات عمومی کمی در مورد آنها درج شده است. چند نفر در این گروه واقعاً بیمار بودند ، چند نفر فقط علائم جزئی داشتند و چند نفر به قرنطینه نیاز داشتند؟ آیا الگوی آلودگی به نقش انتقال آب و هوا در کشتی اشاره می کند؟

سرانجام ، محققان بهداشت عمومی جهان در مورد چگونگی نظارت مسئولان بر این بیماری همه گیر ، به شفافیت بیشتری نیاز دارند. استراتژی نظارت چین دقیقاً در بین عموم مردم چیست؟ برای سنجش میزان مرگ و میر واقعی Covid-19 ، محققان باید بدانند که در واقع چه تعداد از افراد مبتلا هستند ، حتی اگر آنها فقط علائم خفیفی دارند. نظارت در داخل کشور ممکن است تعداد بسیار زیادی از افراد با علائم خفیف یا بدون علائم را نشان دهد.

دکتر لیپکین خاطرنشان کرد: "از آنجا که موارد ابتلا به بیماری با اپیدمی شدید مشاهده می شود ، شدیدترین تخمین ها منطقی تر هستند. بنابراین میزان مرگ و میر زودرس زیاد است. با بیشتر شدن اطلاعات ، احتمالاً میزان مرگ و میرها کاهش خواهد یافت. ما احتمالاً به شش ماه زمان برای ترسیم تصویری دقیق نیاز داریم و سپس می توانم حدس بزنیم مرگ و میر به طرز چشمگیری کاهش خواهد یافت."

در مقایسه با اوضاع در سال 2003 ، هنگامی که حدود 5 ماه طول کشید تا دولت مرکزی چین به طور علنی یک بحران کشنده مرتبط با سارس را تصدیق کند ، جریان اطلاعات به وضوح بهبود یافته است. اما از آن زمان تاکنون سفر و تجارت بین چین و سایر نقاط جهان چند برابر شده است. بنابراین گسترش اطلاعات در مورد بیماریهای عفونی در حال ظهور ، باید با واقعیت موجود سازگار باشد.