المانیتور در گزارشی نوشته است: علیرغم
آن که ایران و روسیه قطعا نقاط اختلافی در مورد سوریه با یکدیگر دارند با
این حال، خطوطی وجود دارند که مسکو را وادار می‌کنند تا تنش میان ایران و
اسرائیل را مدیریت کند.
به گزارش
خبرداغ به نقل از آفتاب نیوز؛
در ادامه این گزارش آمده است: لایه دیگری در نبرد سوریه آشکار شده است.
اکنون توجه جهان به نبرد میان ایران و اسرائیل در سوریه جلب شده است. برای
ایران، اسد عمدتا یک متحد قابل اعتماد در هرگونه دگیری احتمالی در آینده با
اسرائیل قلمداد میشود. حزب‌الله لبنان هم چنین جایگاهی نزد ایران دارد.
به همین خاطر بود که پس از آغاز ناارآمی‌ها در سوریه از سال‌های گذشته،
تهران موقعیت خطرناک ایجاد شده را پیش‌بینی کرد و به سرعت وارد عمل شد تا
اطمینان حاصل کند که اسد در قدرت باقی خواهد ماند. ممکن است این موضوع
چرایی این مسئله را نشان دهد که به چه خاطر ایران هرگز به دنبال جایگزینی
برای اسد نبوده است چرا که مقامات ایران معقتدند اسد موقعیت خوبی را برای
ایران به منظور مقابله با اسرائیل در مرزهای سوریه فراهم کرده است. اما
ایران تنها متحد اسد نیست. روسیه شریک صمیمی حکومت سوریه است. حفظ موقعیت
اسد در قدرت در سال‌های اخیر مرهون ائتلاف میان تهران و مسکو بوده است. این
تنها نقطه اشتراک میان روسیه و ایران برای همکاری با یکدیگر در سوریه است.
با این حال، همزمان با مانور ایران در سوریه علیه اسرائیل این موضوع
نکته‌ای نیست که روسیه آماده آن باشد چرا که این مسئله را تهدیدی علیه
روابط خود با تل اویو می‌داند. در زمان کنونی روسیه تاکید دارد موضع خود را
به عنوان بازیگری قدرتمند در سوریه حفظ کند و میان ایران و اسرائیل حرکت
کند. چارچوب جنگ در سوریه در حال تعییر است.
«عماد
ابشناس» استاد دانشگاه تهران به «المانیتور» توضیح می‌دهد که ایران به
روابط خود با روسیه به عنوان یک متحد نگاه می‌کند. از دید او روسیه نیز
چنین نگاهی به رابطه‌اش با تهران دارد. او می‌گوید: «مقابله با آمریکا در
خاورمیانه سبب همکاری میان روسیه و ایران در بالاترین سطوح شده است». او
اشاره می کند که منافع روسیه و ایران در سوریه و منطقه هنوز به گونه‌ای
تغییر نکرده که شاهد پایان یافتن همکاری‌های میان دو کشور باشیم. برای
روسیه، اسرائیل یک دوست است در حالی که از دید روسیه، ایران یک متحد قلمداد
می شود. همکاری‌های روسیه و ایران با هر دو طرف ادامه می‌یابد و بر مبنای
این پیش فرض است.
در
این راستا «آبشناس» اشاره می‌کند که مسکو نگران هرگونه مواجهه‌ای میان
ایران و اسرائیل است چرا که می‌تواند سبب وارد شدن بازیگران دیگری به داخل
معادلات سوریه شود؛ امری که روسیه مایل به تحقق آن نیست. او می افزاید:
«آنان تلاش می کنند تا تنش‌ها را میان یک دوست و یک متحد پراکنده سازند با
این حال، رسانه‌های اسرائیلی تلاش می‌کنند تا وضعیت را به گونه‌ای نمایش
دهند که گویی میان ایران و روسیه تنشی اساسی ایجاد شده است. این درست نیست.
به طور خاص پس از خروج ترامپ رییس‌جمهوری امریکا از برجام، ایران روابط‌اش
با روسیه و چین بیش از گذشته تقویت شده است».
«المانیتور»
در ادامه می افزاید: «در روز ۴ ژوئن، تنش در سطح منطقه‌ای به حد
بی‌سابقه‌ای رسید و یک واحد روسی در نزدیکی مواضع حزب الله در مرز لبنان و
سوریه، یعنی در قصیر مستقر شد. براساس اطلاعاتی که از یک منبع آگاه از
نیروهای تحت رهبری ایران در سوریه به دست «المانیتور» رسیده این تحرکات
نشان‌دهنده تلاش روس‌ها برای سنجش موضع ایران و حزب‌الله در مناطق حساس
است. این منبع که نخواسته نام‌اش فاش شود می‌گوید: «آنان برای ساخت یک
پایگاه در نزدیکی این ناحیه برنامه‌ریزی کرده‌اند. پس از آن دیدارهایی صورت
گرفته است. مقام‌های ما به فرماندهان روس به طور آشکارا گفتند که چنین
تصمیماتی را در آینده تحمل نخواهند کرد. روس‌ها انکار کردند که خواستار
احداث پایگاه هستند و گفتند که در آینده نزدیک در این‌باره و هر تصمیم
دیگری با ایرانی‌ها هماهنگی لازم را خواهند داشت».
یک
روزنامه نگار ایرانی در گفت‌وگو با «المانیتور» می گوید: «نقش روسیه از یک
متحد استراتژیک به بازیگری دیگری در منطقه تغییر یافته است». او می
افزاید: «همکاری ایران و روسیه در سطوح بالا در زمانی است که نوبت به
مقابله با نیروهای مسلح هوادار غرب و مخالف اسد در سوریه می رسد اما زمانی
که نوبت مسئله اسرائیل است وضعیت متفاوت می شود. روسیه به اسرائیل تعهد
داده که به امنیت ملی اسرائیل احترام می گذارد این در حالیست که ایران با
این موضوع مخالف است. روسیه به دنبال حفظ منافع خود در منطقه است».
«المانیتور»
در ادامه این پرسش را مطرح می کند که به نظر می رسد روسیه و ایران در مورد
حضور نیروهای مورد حمایت ایران در مرزهای جنوبی سوریه با یکدیگر دچار
تعارض منافع شده‌اند. در نتیجه، مسکو چگونه می‌تواند این موضوع را مدیریت
کند؟
این
سایت می نویسد: «به نظر می‌رسد موضع روسیه در مورد حضور ایران در جنوب
سوریه اختلاف زیادی با موضع اسرائیل در این باره ندارد. با این حال، به نظر
می‌رسد این موضع بیش از اندازه برای مقام‌های ایرانی چالش‌برانگیز نیست.
«علی شمخانی» دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران در روز ۲ ژوئن گفت که از
تلاش‌های روسیه برای بیرون راندن تروریست‌ها از مرز سوریه و اردن و حمایت
از ارتش سوریه برای بازپس گیری مناطق تحت کنترل قدردانی می کند. او گفته که
ایران بارها اعلام کرده است که در جنوب سوریه حضور نظامی ندارد و در
عملیات در آن منطقه شرکت نداشته است. با این حال، «حسن نصرالله» دبیرکل حزب
الله لبنان در تاریخ ۸ ژوئن اعلام کرد که کل دنیا هم نمی‌تواند حزب الله
را از سوریه بیرون کند. او اشاره کرد که اسرائیلی‌ها باید اعتراف کنند که
در سوریه شکست خورده‌اند و نتوانسته‌اند مقاومت را نابود کنند».
«آبشناس»
به «المانیتور» می گوید که ایران از سوریه عقب‌نشینی نخواهد کرد مگر آن که
تضمین شود که متحدان آن کشور کنترل کامل را بر مناطق کلیدی در سوریه
خواهند داشت. او می گوید که اتحاد سوریه و ایران در نقطه اوج خود قرار دارد
و می افزاید: «حتی اگر روابط با روسیه تحت تاثیر قرار گیرد، ایران و حزب
الله به حمایت از دولت سوریه ادامه خواهند داد چرا که این بخشی از امنیت
ملی ایران و منافع آن کشور است».
