به گزارش
خبرداغ به نقل از روزنامه دنیای اقتصاد- زهرا رحیمی: گروه قند و شکر با داشتن 14 شرکت در زیرمجموعه خود (بورس و فرابورس) و همچنین با در اختیار داشتن 33/ 0 درصد از ارزش بازار کل بورس در روزهای اخیر شاهد تحرکات مثبتی بوده است.
در همین راستا، شاخص این گروه از پانزدهم شهریور ماه سال‌جاری تا پایان معاملات روز گذشته با رشد 5/ 36درصدی خود رتبه دوم جدول بازدهی صنایع در این مدت را به خود اختصاص داده است.روند قیمتی شکل گرفته در این صنعت در آغاز با این تحلیل که این صنعت بتای منفی دارد و در دوران نزول عمومی قیمت‌ها رونق می‌گیرد توجیه می‌شد.با این همه در ادامه با آغاز رشد عمومی قیمت‌ها در بازار سهام این موضوع به افزایش قیمت نرخ جهانی شکر ارتباط داده شد. برخی معتقد بودند به دلیل افزایش نرخ شکر جهانی، دولت افزایش نرخ این محصول را در دستور کار قرار خواهد داد؛ موضوعی که باعث شد سهام شرکت‌های قند و شکر موردتوجه سرمایه‌گذاران قرار گرفته و با افزایش انتظارات از سودآوری آتی، شاهد رشد قیمت سهام آنها باشیم.
این امر در شرایطی محقق شد که نرخ‌گذاری این محصول توسط دولت صورت می‌گیرد و طی سال‌های اخیر نیز هیچ ارتباطی بین نرخ شکر جهانی و داخلی وجود نداشته است. شاهد این مدعا نیز بررسی روند قیمت شکر در بازارهای جهانی است. بررسی‌ها نشان می‌دهد فارغ از نوسان قیمت این محصول در بازار جهانی، قیمت شکر در بازار داخلی با یک شیب ملایم و متناسب با نرخ تورم در حال افزایش بوده است، از این‌رو نمی‌توان رشد قیمت سهام گروه‌های قندی را با این عامل توجیه کرد. «دنیای اقتصاد» در این گزارش ضمن بررسی دلایل روند قیمتی نمادهای گروه قندی به تحلیل شرایط بنیادی شرکت‌های این گروه از منظر یکی از کارشناسان بازار سهام پرداخته است.
رشد قندی‌ها با هجمه پول
محمد کاویانی، مدیر تحلیل شرکت کارگزاری آریانوین در این زمینه گفت: رشد قیمت نمادهای زیر مجموعه گروه قند و شکر دلیل بنیادی ندارد و نوسانات مثبت قیمتی شکل گرفته به دلیل هجمه تقاضا به سمت نمادهای این گروه بوده است. وی ادامه داد: شرکت‌های تولید‌کننده قند و شکر به دلایل متعددی وضعیت مناسبی ندارند و سودساز نیستند. در بازار داخلی این محصول قیمت‌ها به‌صورت دستوری تعیین میشود و از این‌رو همواره نرخ‌های تعیین‌شده به‌عنوان یک تهدید پیش‌روی این شرکت‌ها قرار داشته است. از طرفی هزینه تولید این محصول به چند دلیل در مقایسه با هزینه تولید در سایر نقاط جهان بسیار زیادتر بوده است.کاویانی تشریح کرد: کمبود چغندر قند به دلیل کم‌آبی، فشار زیادی را به این کارخانه‌ها وارد می‌کند. ضمن اینکه هزینه‌های جذب نشده در این شرکت‌ها مقدار زیادی است و این موضوع به این دلیل است که عمده این شرکت‌ها زیر ظرفیت اسمی خود کار می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه وضعیت شرکت‌ها بسته به وضعیت جغرافیایی متفاوت است، گفت:این کارخانه‌ها به سه دسته تقسیم می‌شوند؛ شرکت‌های شرق کشور، شرکت‌های شمال و شمال‌غرب کشور و همچنین شرکت‌های جنوب و جنوب‌غرب کشور. از میان شرکت‌های این سه ناحیه شرکت‌های شرق کشور به دلیل کمبود چغندر و وضعیت جوی نامناسب با کشت این محصول وضعیت نامناسب‌تری دارند (به این دلیل که کشت چغندر قند بیشتر در مناطق سردسیر صورت می‌گیرد).جالب آنکه بررسی‌ها نشان می‌دهد قیمت سهام شرکت‌هایی که در شرق کشور هستند، کمترین بازدهی را در 14 روز معاملاتی اخیر داشته‌اند!در مجموع سه عامل کمبود آب و به تبع آن فقدان چغندر کافی، افزایش هزینه‌های مالی، دستمزد بالا و رقم بالای هزینه‌های جذب نشده به دلیل زیر ظرفیت کارکردن این شرکت‌ها مواردی است که وضعیت بنیادی این شرکت‌ها را با تهدید مواجه کرده است.
کاویانی افزود: قیمت شکر همبستگی زیادی با قیمت نفت دارد.به‌طور مثال برزیل با افزایش قیمت نفت، صادرات شکر را متوقف می‌کند و با کاهش قیمت آن، صادرات این محصول را افزایش می‌دهد، از این‌رو افت و خیز در بازار نفت تاثیر زیادی در افت و خیز قیمت شکر می‌گذارد (این کشور از شکر به‌عنوان سوخت استفاده می‌کند). نرخ شکر جهانی در شرایط کنونی افزایش چشمگیری داشته است (هرکیلو حدودا 50 سنت). هر کیلو شکر داخلی در شرایط فعلی 2500 تومان است.اگر دولت بخواهد نرخ این محصول را با توجه به افزایش نرخ‌های جهانی افزایش دهد قیمت خرده‌فروشی این محصول به حدود 6000 تومان نیز خواهد رسید که این موضوع فشار زیادی را به مصرف‌کننده وارد می‌کند. ضمن اینکه به دلیل اثر قیمت شرکت در بخش اعظمی از بخش‌های تولیدی و اقتصادی، افزایش قیمت این محصول می‌تواند منجر به افزایش نرخ تورم شود. امری که بر خلاف سیاست ضدتورمی دولت خواهد بود. بر همین اساس سناریوی پیش‌بینی افزایش نرخ این محصول توسط دولت رد میشود.
کاویانی تشریح کرد: شرکت‌های تولید‌کننده قند و شکر قدرت رقابت با شکر خارجی را ندارند. به‌طور مثال شکر وارداتی در سال‌های اخیر به قیمتی حدود 1400تومان در هر کیلو در بازار ایران عرضه می‌شده و این در حالی است که میانگین بهای تمام شده تولید هر کیلو شکر چغندری به‌طور میانگین برای کارخانه‌های داخلی در محدوده 2500تومان قرار دارد. (البته به‌طور کلی شکر از جمله محصولات کالایی است که در اکثر کشورهای جهان مشمول تعرفه بازرگانی سنگین واردات است.)
کاویانی افزود: تقاضای شکل گرفته در سهام قندی‌ها در روزهای اخیر واقعی به نظر نمی‌رسد و این بیشتر هجمه نقدینگی است که سهام این شرکت‌ها را با رشد مواجه کرده است.سهام شناور این شرکت‌ها در بازار سهام رقم پایینی است و از این‌رو کوچک‌ترین تقاضای شکل گرفته در سهام قندی‌ها می‌تواند منجر به نوسانات زیادی در سهام این شرکت‌ها باشد. این کارشناس بازار سهام افزود: نباید فراموش کرد در سال گذشته نیز از پایان شهریور ماه تا اواسط مرداد ماه شاهد تحرکاتی از این دست در سهام قند و شکری‌ها بودیم. امری که البته نتوانست پایدار باشد.
بررسی نوسانات قندی‌ها در 14 روز معاملاتی آخر
بررسی روند قیمتی سهام قند و شکر نشان می‌دهد تمامی نمادهای فعال در این گروه اعم از بورس و فرابورس از 15 شهریور ماه سال‌جاری تاکنون مثبت بوده است. در این میان دو نماد« قشیر» و «قچار» (هردو فعال در فرابورس ایران) با رشد خیره‌کننده به ترتیب 70 و 65 درصدی در صدر نمادهای با بیشترین بازدهی قرار گرفتند.در مقابل نمادهای «قثابت» و «قشکر» با 22 درصد رشد قیمتی، کمترین رشد را بین همگروه‌های خود ثبت کرده است.
