به گزارش خبرداغ به نقل از ایسنا، این نویسنده کودکان و نوجوانان اظهار کرد: نویسندگان ما در زمینه نادیده گرفتن حقوق کودکان با خط قرمزهایی مواجه هستند که کارهای آنها را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. کدام نویسنده است که از دیدن کودکانی که در گرما و سرمای شدید کنار خیابان‌ها خوابیده‌اند، دلش نلرزد؟ اما وقتی همین نویسنده می‌خواهد با این موضوع دست به قلم شود به استیصال می‌افتد.
او افزود: چنین نویسنده‌ای باید بر اساس کدام گره محکم مانور قلمی خود را شروع کند؟ نویسندگان ما در پرداختن به چنین مسائلی به شدت دست و پابسته هستند و اگر قرار باشد نویسنده‌ای در کادری تعریف‌شده اثری را خلق کند نه می‌تواند احساس خود را آن‌گونه که هست، منتقل کند و نه به وظیفه خود عمل کرده است. این در شرایطی است که خط قرمزها حتی راه‌های درمان و پیشگیری را نیز تحت‌الشعاع قرار داده و می‌دهند.
نویسنده کتاب «تاپ تاپ تاپ» با اشاره به آمار موسسه «کیدز رایتز» در زمینه حقوق کودکان مبنی بر جایگاه 84 ایران از میان 163 کشور گفت: به شخصه فکر می‌کنم این آمار به شدت تعجب‌آور است و نمی‌دانم معیارهای این موسسه برای ارزیابی حقوق کودکان چه بوده است. ولی به عنوان یک شهروند با دیدن کودکان کار، کودکان معتاد، کودکان محروم از تحصیل، خشونت علیه کودکان و غیره نمی‌توانم نسبت به این آمار اعتمادی داشته باشم.
مشهدی‌رستم اظهار کرد: من در جامعه به عنوان یک شهروند کمتر در معرض رعایت حقوق کودکان از جانب بزرگسالان هستم. بسیاری از بزرگسالان ما حتی نمی‌دانند حقوق کودکان یعنی چه؟ حال در این میان یک موسسه بین‌المللی اعلام می‌کند که ایران رتبه 84 را از میان 163 کشور در زمینه رعایت حقوق کودکان به دست آورده است. در حالی که به شخصه شاهدم که نه در محیط خانواده و نه در محیط آموزش و پرورش بحث حقوق کودکان مسئله نبوده و نیست و در هر دو مکان که به ظاهر جزو اولین فضاهای اجتماعی هستند که کودکان خواه ناخواه با آنها درگیرند، بحث نقص حقوق کودکان به شدت به چشم می‌خورد. شاهد این ادعا اخباری است که هر از چندگاه در رسانه‌ها برجسته میشود.
