به گزارش
خبرداغ به نقل از خبرآنلاین،
آمارهاي ارائه شده از سوي بانك مركزي در خصوص هزينه خانوارهاي شهري نشان مي‌دهد متوسط هزينه يك خانوار شهري در سال 1338 در تهران برابر با 11 هزار و 629 تومان بوده است كه اين رقم در سال 1393، آخرين آماري كه از سوي بانك مركزي در خصوص بودجه خانوار ارائه شده است به 32 ميليون و 875 هزار تومان در يك سال رسيده است .
هزینه 11 هزار و 629 تومانی به گواه آمارهای ارائه شده از سوی بانک مرکزی به خانوارهایی تعلق داشته است که در پایتخت، گران ترین شهر تهران سکونت داشته اند . اگر قیاس با خانوارهایی صورت گیرد که در سایر شهرهای ایران و شهرهای کوچک ساکن بودند، این تغییر بسیار شگرف تر خواهد بود .
بانک مرکزی در سال 1338 هزینه خانوار در شهرهای بزرگ 8537 تومان در یک سال برآورد کرده بود . این رقم در شهرهای کوچک نیز 6643 تومان بود. به این ترتیب هزینه خانواری که در سال 1338 در تهران زندگی می کردند، 1.7 برابر هزینه خانوارهایی بوده است که در شهرهای کوچک ساکن بودند.هزینه خانوارهای ساکن تهران در مقایسه با دیگر شهرهای بزرگ نیز 1.3 برابر بیشتر بوده است .
این نسبت همچنان پس از 5 دهه حفظ شده و برآوردها نشان می دهد خانوارهای ساکن تهران همان طور که درآمد بیشتری کسب می کنند هزینه های بیشتری نیز دارند . در این گزارش مقایسه هزینه خانوارها در سال 1338 با 1393 با بالاترین نسبت گرفته شده است.
به اين ترتيب متوسط هزينه خانوارهاي شهري در سال 1338، كمتر از هزار تومان در يك ماه بوده كه در سال 1393 به بيش از 2 ميليون و 730 هزار تومان افزايش يافته است .
هر چند درآمد خانوار در اين سال ها افزايشي قابل توجه را تجربه كرده است اما برآوردها نشان مي‌دهد سال‌هاست خانوارهاي ايراني با بيش بود هزينه نسبت به درآمد مواجهند و همين كسري بودجه اشكار از مهمترين دلايل تحليل رفتن سطح رفاهي خانوارها عنوان شده است .
تورم شتابان و ديرپا شرايط خانوار ايراني را در دهه‌هاي اخير متاثر كرده است . هر چند معدود کشورهایی در جهان هنوز تورم دو رقمي را تجربه مي كنند اما دوره طولاني تورم دیرپای بالاي 10 درصد در ايران سبب شده ساختارهاي اقتصادي و اجتماعی نيز تحت تاثير اين پديده قرار گيرند .
