امارات بی‌تمدن در مقابل تمدن کهن ایران؛
سوای این بحث که آیا تمدن و تاریخ را می‌توان خرید، این درخواست اماراتی‌ها به عنوان شرط قرارداد که هرگونه همکاری مشترک از این قبیل در کشورهای همسایه، از جمله ایران ممنوع بود، عجیب و چالش برانگیز بود. با این رویکرد، پس از راه اندازی این موزه در نیمه دوم سال ۲۰۱۶، دیگر امکان تبادل اشیای تاریخی میان موزه ملی ایران و موزه لوور وجود نخواهد داشت.
تکمیل شعبه ابوظبیِ موزه لوور پاریس در روزهای اخیر، با اعلام جزئیات جالبی توجهی همراه بود که نشان می‌دهد اماراتی‌ها سال‌هاست جنگ فرهنگی علیه ایران را آغاز کرده‌اند و از هیچ کوششی برای تحدید قلمرو تأثیرگذاری تمدن کهن ایران دریغ نمی‌کنند؛ رویکردی که مستلزم پاسخی متناسب و هم‌سطح از سوی ایران است.به گزارش خبرداغ به نقل از تابناک، امارات متحده عربی به عنوان کشوری که عمر شکل‌گیری‌اش به نیم قرن نمی‌رسد، در یک دهه اخیر تنها در حوزه اقتصادی و توریسم محدوده نبوده و حاکمان این کشور از یک دهه پیش به فکر تاریخ‌سازی برای کشورشان بوده‌اند؛ رویکردی که با تلاش برای ثبت برخی از میراث تاریخی ایران نظیر «بادگیر» به نام این کشور در یونسکو آغاز شد و سپس در سایر سطوح، اقدامات مشابهی در دستور کار قرار گرفت. آن گونه که رسانه‌ها در روزهای اخیر روایت کرده‌اند، در سال ۱۳۸۶ موزه لوور پاریس اعلام کرد که در قالب تفاهم نامه‌ای سی ساله، «موزه لوور ابوظبی» با مساحت ۲۴ هزار متر مربع در منطقه فرهنگی جزیره مصنوعی سعدیات و با هزینه نهایی یکصدمیلیون یورو تا پایان ۱۳۹۵ افتتاح خواهد شد. امارات ۵۲۵ هزار دلار به نام برند «لوور» پرداخت کرد و ۷۴۷ میلیون یورو نیز برای تبادل آثار هنری و برپایی گالری‌ها و نمایشگاه‌های ویژه در این موزه اختصاص خواهد یافت. سال ۱۳۸۸ نیز محمد بن زاید آل نهیان، ولیعهد امارات و نیکولا سارکوزی، رئیس‌جمهور وقت فرانسه کلنگ شعبه لوور را به زمین زدند و اجرای آن بر عهده معماران فرانسوی گذاشته شد. البته این موزه تنها بخشی از طرح توسعه فرهنگی و گردشگری جزیره سعدیات است که اعتبار کلی آن ۲۷ میلیارد دلار است. قرار است علاوه بر میزبانی آثار فرهنگی لوور پاریس، آثار هنری و تاریخی از سراسر جهان در آن به نمایش درآید؛ اقدامی که طرف اماراتی آن را «پلی میان دنیای هنری شرق‌و‌غرب و افتخار بر ریشه‌ها و هویت خود» می‌داند که این ایده خاص را به رخ جهانیان خواهد کشید. همچنین علاوه بر لوور فرانسه، شعبه‌ای از موزه گوگن‌هایم نیویورک نیز در ابوظبی ساخته خواهد شد. موزه گوگن‌هایم از معروف‌ترین موزه‌های جهان در شهر بیلبائوو اسپانیا علاوه بر ابوظبی، دارای شعبه‌هایی در نیویورک، ونیز و برلین نیز هست. سوای این بحث که آیا تمدن و تاریخ را می‌توان خرید، این درخواست اماراتی‌ها به عنوان شرط قرارداد که هرگونه همکاری مشترک از این قبیل در کشورهای همسایه، از جمله ایران ممنوع بود، عجیب و چالش برانگیز بود. با این رویکرد پس از راه اندازی این موزه در نیمه دوم سال ۲۰۱۶، دیگر امکان تبادل اشیای تاریخی میان موزه ملی ایران و موزه لوور وجود نخواهد داشت. این اقدام رسماً به منزله اعلام جنگ فرهنگی به ایران است، زیرا هرچند در این طرح صراحتاً از ایران نام برده نشده، تنها کشوری که در منطقه سابقه چنین تبادلاتی را با مراکز بزرگ از جمله موزه لوور داشته و با توجه به سفر مدیر این موزه به ایران، احتمال افزایش این همکاری‌ها نیز وجود داشت، مجموعه موزه‌های ایران بود و در واقع مسئولان امارات با این شرط تلاش کرد، وسعت قلمرو تعاملات فرهنگی بین المللی ایران را تحدید کنند.بدون تردید، این اقدام اماراتی‌ها نیازمند پاسخ‌هایی از همین جنس است؛ اما آیا سازمان میراث فرهنگی که در حفظ و حراست از گنجینه‌های ملی کشور خودمان نیز نتوانسته عملکرد درخشانی داشته باشد و در اکثر مجادلات ثبت میراث ناملموس ایران به نام سایر کشور‌ها، قافیه را باخته، اراده و توان کافی برای رقم زدن اتفاق مشابهی به عنوان یک پاسخ فرهنگی و قدرت‌نمایی ایران را دارد؟ امیدواریم چنین اراده و توانی باشد اما بعید می‌دانیم! 
