ایلنا نوشت: ادعای حداد عادل، سرلیست اصولگرایان تهران درباره اختلافات جزئی بین لیست اصولگرایان تهران با رقیبان اصلاحطلبان آن با نتایج منتشر شده در انتخابات مجلس تفاوت اساسی دارد. در انتخابات مجلس دهم دکتر محمدرضا عارف «یک میلیون و ششصد و هشت هزار رای» به خود اختصاص داد و در مقابل حداد عادل تنها یک میلیون و پانصد و هفت هزار رای به خود اختصاص داد.
این اختلاف در هر سی نامزد انتخابات تکرار شد و به طور متوسط هر اصولگرا بین هشتصد هزار رای از رای اصلاحطلبان رای کمتری به خود اختصاص داده است. در مجموع رای سی نامزد لیست امید سی و شش میلیون رای است در صورتی که اصولگرایان بیست و دو میلیون رای به دست آوردهاند و اختلاف چهارده میلیونی رای بین این دو لیست موجب شد تا حتی قدرتمندترین اصولگرا نیز رای کمتری از سیامین نامزد لیست اصلاحطلبان به دست بیاورد.
برای به دست آوردن تصور بهتری از این اختلاف، به این مسئله توجه کنید که رای هر سی نامزد اصولگرا روی هم از رای فقط هجده نامزد اصلاحطلب هم کمتر است.
اهمیت این تعداد رای جایی است که بدانیم در میان نمایندگان مجلس دهم حاجی بابایی ۱۳۳ هزار رای، سالک ۱۷۶ هزار رای، امیرآبادی ۲۶۳ هزار رای، زاهدی ۱۰۸ هزار رای ، مصری ۱۴۳ هزار رای، قاضیزاده ۳۸۴ هزار رای و نقوی حسینی ۹۵ هزار رای به دست آودند. این هفت نفر به عنوان اعضای کمیته هفت نفره اصولگرایان تلاشهای زیادی برای فرستادن دیگر اصولگرایان به مجلس انجام دادند در صورتی که مجموع رای این هفت نفر از رای عارف کمتر است و حتی سهیلا جلودازده نیز به تنهایی از این هفت نفر رای بیشتری کسب کرده است.
غلامعلی حداد عادل در مجلس ششم با کسب نزدیک به هفتصد هزار رای با وجود اکثریت اصلاحطلب وارد مجلس شد و رهبری اقلیت اصولگرایان را بر عهده گرفت.
در مجلس هفتم ۸۸۸ هزار رای کسب کرد و نفر اول تهران شد و ریاست مجلس به وی واگذار شد. در مجلس هشتم ۸۴۴۰۰۰ و در مجلس نهم نیز با کسب۱۰۹۰۰۰۰ رای به عنوان نفر اول پایتخت وارد مجلس شد. میزان آرای حداد عادل در مجلس هشتم کمترین تعداد رایی به شمار میرود که فردی با آن در رتبه اول تهران قرار گرفته است.