سردار علائی: خطر جنگ را جدی می دانم/ ترامپ نیاز به مذاکره با ایران دارد/ دیپلماسی قطعا مانع جنگ می شود/ نیازی به سلاح هسته ای نداریم

به گزارش خبرداغ به نقل از خبرآنلاین؛امروز یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ماه هیات های مذاکره کننده جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده برای چهارمین بار در دو ماه اخیر مذاکرات غیرمستقیم با وساطت سلطنت عمان را برگزار کردند.

حسین علائی، از فرماندهان سابق نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه گفت و گویی با ایرنا داشته که بخش هایی از آن را می خوانید؛

*فرض آمریکا بر این است که هرگونه تلاش ایران برای توسعه دانش و صنعت هسته‌ای، به معنای تلاش برای ساخت بمب و سلاح هسته‌ای است. تفسیر آن‌ها از فعالیت‌های علمی هسته‌ای ایران، برداشت نظامی و تسلیحاتی است. در حالی که ایران از ابتدای آغاز فعالیت‌های هسته‌ای‌اش اعلام کرده که این فعالیت‌ها صلح‌آمیز است و هدفش دستیابی به دانش هسته‌ای برای تأمین نیازهای مختلف مثل تأمین برق و داروهای گوناگون و انجام غنی‌سازی به منظور تهیه سوخت است. دلیل این اقدام نیز این بوده که پیش از آغاز غنی‌سازی توسط ایران، جمهوری اسلامی نتوانسته بود نیازهای خود را به‌راحتی و آزادانه از منابع موجود در دنیا تأمین کند.

* از دید ایران، فعالیت هسته‌ای در چارچوب قانون بین المللی است و صلح‌آمیز و از نظر شرعی و عرفی مشروع است. ایران به دنبال سلاح هسته‌ای نیست و از نظر منطق نظامی نیز نیازی به این سلاح نمی‌بیند. با این حال، آمریکایی‌ها هر فعالیتی در حوزه صنعت هسته ای را تفسیر به تلاش برای ساخت بمب اتمی می‌کنند. به همین دلیل است که ترامپ از روزی که به قدرت رسید، جمله‌ای را به‌طور مکرر تکرار می‌کند و آن این است که "من می‌خواهم ایران سلاح هسته‌ای نداشته باشد، بمب هسته‌ای نداشته باشد." ایران نه اکنون چنین سلاحی دارد و نه قصد دارد آن را داشته باشد، اما آن‌ها مدام این جمله را تکرار می‌کنند.

*به نظر می‌رسد که ترامپ نیاز به مذاکره با ایران داشته و دارد؛ اگر نیازی نداشت، وارد مذاکره نمی‌شد.

*ترامپ به دنبال این است که برخی از مسائل جهانی که مرتبط با آمریکا هستند را در دوره دوم ریاست جمهوری خود حل کند. از روزی که ترامپ بر سر کار آمد، اعلام کرد که من جنگ اوکراین را حل خواهم کرد، درگیری‌ها در خاورمیانه و مسائل فلسطین را حل خواهم کرد، مسئله هسته‌ای ایران را هم حل خواهم کرد. این‌ها را حتی پیش از اینکه رئیس‌جمهور شود نیز مطرح می‌کرد.

*ایران در عین حالی که قدرت نظامی خود را توسعه می‌دهد تا به بازدارندگی برسد و کشورهای دیگر، به‌ویژه آمریکا و اسرائیل، هوس حمله به ایران را نکنند، باید از قدرت دیپلماسی هم استفاده کند؛ چون دیپلماسی نیز قدرت موثری است و خود مذاکره، قدرت‌آفرین است. یعنی ابزارهای مختلفی به کار گرفته می‌شود تا کشور بتواند منافع ملی خود را تأمین کرده و مانع تحقق اهداف دشمن شود. 

*ایران در هر شرایطی مذاکره را کنار نمی‌گذارد، حتی در شرایط تهدید. بسیاری از کشورها حتی در شرایط جنگ نیز با دشمن مذاکره می‌کنند. حتی زمانی که طرفین به اهداف یکدیگر حمله نظامی می‌کنند، باز هم مذاکره را کنار نمی‌گذارند؛ چون هدف از جنگ نیز رسیدن به صلح و پایان دادن به جنگ است. جنگ نمی‌تواند تا ابد ادامه پیدا کند؛ بنابراین، تقریباً هیچ جنگی بدون بهره گیری از دیپلماسی به پایان نمی‌رسد.

*{در پاسخ به این سوال که آیا دیپلماسی می‌تواند در این مقطع مانع از جنگ شود؟}: قطعاً می‌تواند.

*هم خطر جنگ را جدی می‌دانم و هم نیل به صلح و خاتمه یافتن تنش وحشتناک بین آمریکا و ایران را امکان‌پذیر می‌دانم. 

*اصولاً به دلیل رفتار قدرت‌های بزرگ، ایران در دهه‌های گذشته فعالیت های لازم را در حوزه دیپلماسی انجام نداده و از ابزار دیپلماسی به‌خوبی و به‌موقع استفاده نکرده است. گاهی تصور ما این بوده که اگر وارد میدان دیپلماسی نشویم یا از مذاکره فاصله بگیریم، این به نفع کشور است؛ اما تجربه تاریخی نشان داده که حتی در بدترین شرایط هم مذاکره و دیپلماسی می‌تواند کمک‌های بزرگی به کشور کند. 

*می‌دانید که کشورهایی که در وضعیت تحریم قرار می‌گیرند، به‌سختی می‌توانند به قدرت اقتصادی تبدیل شوند؛ چون قدرت اقتصادی نیازمند تعامل و تبادل است. وقتی تعامل و تبادل با سایر کشورها محدود و مسدود شود، مسیر انتقال فناوری بسته شود و مسیر نقل‌وانتقال پول و معاملات نیز محدود می گردد، هر کشوری در توسعه اقتصادی دچار مشکل می‌شود.