جامعه اروپا و به خصوص آلمان در سال
های گذشته و پس از موج مهاجرت آسیایی ها و آفریقایی ها به این کشور حسابی
چندفرهنگی شده است. حالا دیگر در قلب آلمان خبری از احساسات نژادپرستی نیست
و پلورالیسم (تکثرگرایی) فکری جای همه تفکرات قبلی را گرفته است. به همین
خاطر اصلا بعید نیست که هر از چندگاهی اخبار موفقیت مهاجران جامعه آلمان و
سایر ممالک غربی را بخوانیم.
به گزارش برترین ها، سول مجیدی: آنهایی که روزگاری به عنوان مهمان
وارد این کشور شدند و در چشم بر هم زدنی شمایل یک پیش رو را به خود گرفتند.
رسانه های آلمانی چند هفته ای است که یکی از این مهاجرین موفق را پیدا
کرده اند. یک مهاجر ایرانی موفق به نام نوبی طلایی که در عرض چند هفته
تبدیل به یک طراحی مد معروف در قاره اروپا شده است.
نوبی کشف می شود
هفته
مد برلین با اینکه به پای هفته ای مد پاریس و میلان نمی رسد اما کم کم در
حال باز کردن جای خود در بین علاقه مندان است. امسال هم این رخداد فرهنگی
از روز دوشنبه 27 دی 1394 تا اوایل بهمن ماه همین سال برگزار شد. رخدادی که
میزبان 70 شوی مد و 200 هزار علاقه مند از سراسر جهان بود و حسابی برای
خودش سر و صدا به پا کرد. در این بین البته رسانه های کشور میزبان، مانور
فوق العاده ای روی نوبی طلایی دادند؛ به طوری که رادیو المان در این باره
نوشت: «در سال های اخیر سابقه نداشته که رسانه های آلمانی از کارهای یک
طراح مد این گونه تمجید کنند. این درخشش حیرت آور در حالی است که زن ایرانی
37 ساله ساکن برلین تا به حال کاملا ناشناخته بود و در ماه های گذشته تنها
دو کلکسیون ارائه کرده بود.»
سرگذشت طلایی
نوب
طلایی سرگذشت جالبی دارد. نام اصلی او نوبیه طلایی است. اما در رسانه های
آلمانی با نام نوبی شناخته می شود. او در سال 1357 در تهران به دنیا آمد و
طبق گزارش رسانه های آلمانی همواره تحت تاثیر خیاطی مادربزرگش بود که
اصالتی عشایری و چادرنشین داشت. نوبی در 11 سالگی به همراه خانواده اش به
برلین می رود و در نهایت وارد دانشگاه هنر مد اسمود در این شهر می شود. او
پس از فارغ التحصیلی در زمینه فروشندگی و بازاریابی در چند برند معروف و
لوکس کار می کند و پس از این تجربه ها، مدتی را نیز به تجربه طراحی داخلی
می پردازد. همه این تجربیات در نهایت منتهی می شود به ایجاد برند نوبی در
سال 2015 در آلمان.
مسیر پیشرفت
نوبی
طلایی اولین حضور خود در دنیای مد را با نمایش مجموعه بهار و تابستان 2016
خود در ماه جولای 2015 تجربه کرد. این مجموعه، هم در قالب یک برنامه
انفرادی به نمایش گذاشته شد و هم در قالب هفته مد برلین در سالن مد برلینر
در معرض دید علاقه مندان قرار گرفت. در همین سال او همچنین دفتر شرکت خود
در برلین را توسعه داد و یک ساختمان الگوسازی و آتلیه طراحی هم به آن اضافه
کرد. اما دومین حضور طلایی در نمایشگاه مد برلین بسیار پرسر و صداتر از
حضور قبلی او بود که این مساله تا حد زیادی به دلیل موفقیت های او در سال
قبل بود. مجموعه دوم طلایی که با نام مجموعه پاییز و زمستان 2017-2016 در
نمایشگاه برلین به نمایش گذاشته شد مورد توجه اغلب نشریات معتبر حوزه مد
قرار گرفت و حتی نشریات معتبری مانند اشپیگل و ووگ آلمان نیز این مجموعه
را کامل پوشش دادند.
منتقدین چه می گویند؟
نام
مجله اشپیگل آلمان را حتما شنیده اید. هفته نامه ای روشنفکری که مکتب خاص
خود را دارد. این هفته نامه اخیرا درباره نوبی طلایی نوشته است: «نوبی
طلایی نماینده جدید مد Made in Germany در دنیا است. او موفق شده در سال
گذشته تنها با ارائه چند طرح آزمایشی در وب سایت اش نظر کریستیانه آرپ،
رئیس مجله معتبر Vogue را به خود جلب کند و آرپ از او دعوت کرد تا در هفته
مد بهاره برلین شرکت کند».
اشپیگل در ادامه می نویسد: «اولین
کلکسیون نوبی طلایی با چنان موفقیتی همراه بود که شورای مد آلمان بی درنگ
او را در برنامه حمایت خود قرار داد و کلکسیونش به هفته مد پاریس فرستاده
شد».
روزنامه پرتیراژ دی ولت آلمان هم مقاله اش درباره نوبی را جالب
شروع کرده: «در پشت چهره دخترانه، صدای آرام و تیپ دانشجویی اش آن چنان
رفتار حرفه ای نهفته است که همه را متعجب می کند». دی ولت که نام مقاله اش
را «امید جدید مد آلمان» گذاشته در ادامه از تصمیم استراتژیک این مهاجر
ایرانی می گوید: «او خطای فارغ التحصیلان رشته مد را مرتکب نشد که فورا
آتلیه تاسیس می کنند و می خواهند وارد دنیای طراحی مد شوند. نوبی ده سال در
شرکت های مختلف تجربه اندوخت.»
الهام گرفتن از عشایر ایرانی
طلایی
که 26 سال است از ایران مهاجرت کرده هنوز دل در گروی فرهنگ آبا و اجدادی
اش دارد. او اخیرا به روزنامه دی ولت آلمان گفته است که عشق به خیاطی را از
مادر بزرگ اش که از عشایر است، به ارث برده. دی ولت هم با اشاره به همین
موضوع می نویسد: «در گوشه و کنار دفتر کارش هنر ایرانی به چشم می خورد.
نوبی برای تحقیق و تهیه اولین کلکسیون خود را خریدن لباس های عشایر ایران
از آن الهام گرفته است».
مجله معروف Vogue این موضوع را بیشتر
توضیح می دهد: «نوبی طلایی از لباس های عشایر ایران الهام می گیرد اما چهره
قومی آن را عامدانه کنار می گذارد، آن را ساده می کند، رنگ هایش را به
چهار رنگ تقلیل می دهد، از خطوط، برش ها و تکنیک های آن استفاده می کند و
آنچه را که ارائه می کند «چند فرهنگی» و «جهانی» است».
ووگ مقاله اش
را به طرز جالبی به پایان می برد: «همانند اولین مجموعه این طراح، زیبایی
شناسی و استفاده از پیشینه عشایری در این مجموعه از طراحی های او نیز دیده
می شود. او خودش می گوید: «در حال حاضر، من به هیچ الهام دیگری نیاز
ندارم». این مجموعه به ویژه از مادربزرگ او الهام گرفته شده است که از یکی
از قبایل ایرانی بود و همواره لباس های پشمی به تن می کرد که به شکل شنل و
روپوش پوشیده می شدند. به طور مثال یکی از برجسته ترین تکه های این مجموعه
که به وضوح از اصالت ایرانی- عشایری او الهام گرفته شده یک جلیقه شنلی است
که وقتی به طور کامل بسته می شود، شبیه لباس های بازیگران فیلم های علمی
تخیلی می شود».
شاید برای آنکه ارزش کار طلایی را بفهمید، بد نباشد
به قسمتی از نوشته آلکساندرا کوتک، منتقد مد نشریه سوپریر با عنوان «تلفیق
سنت ایرانی و اصالت گرایی برلینی» هم اشاره کنیم. جایی که کوتک می نویسد:
«نوبی فرهنگ خاورمیانه ای را با طراحی مدرن در مجموعه ای عالی تلفیق کرده
است. زیبایی شناسی اصالت گرا تفسیرکننده عناصر سنتی فرهنگ خاورمیانه ای
برای خلق ظاهرهایی مینی مالیستی و زیبا برای عصر حاضر بود. لباس ها همه
حداقلی و ساده اما در عین حال فرهیخته و چشم نواز بودند. نوبی از خطوط دوخت
برجسته اجتناب کرده و برای رسیدن به ظاهری تک رنگ پارچه های خاص خود را با
برش های معماری ترکیب کرده است».
