به گزارش خبرداغ به نقل ازخبرآنلاین؛ روزنامه هم میهن نوشت:سان تزو، استراتژیست و فیلسوف نظامی چینی، در کتاب «هنر جنگ» معتقد است که: «اگر هم دشمن را بشناسی و هم خود را بشناسی، در صد نبرد شکست نخواهی خورد. اگر خود را بشناسی ولی دشمن را نشناسی، برای هر پیروزی شکستی نیز خواهی خورد. اگر نه خود را بشناسی و نه دشمن را، در هر نبردی شکست خواهی خورد.»
ابعاد و ماهیت این دو قدرت تا حدی متفاوت است. در راهبرد بازدارندگی، دیپلماسی نقش بسیار مهمتری دارد، گرچه جایگزین کامل قدرت نظامی نمی‌شود ولی در نهایت مکمل مهمی برای مجموعه قدرت نظامی است. همچنین در سیاست بازدارندگی، اصلی‌ترین نقش را حمایت مردمی از منطق آن سیاست دارد. به عبارت دیگر مردم باید از مجموعه سیاست‌های بازدارندگی رضایت داشته باشند تا در برابر متجاوز، مقاومت کنند. نمونه مهم آن همین گفت‌وگوهای مسقط بود.
اگر ایران وارد آن گفت‌وگوها نمی‌شد معلوم نبود که واکنش مردم در جنگ ۱۲روزه همین می‌بود که شاهد آن بودیم. در واقع همه پذیرفتند که ایران آماده حل مسالمت‌آمیز اختلافات است؛ ولی پیش از تعیین تکلیف نهایی گفت‌وگوها، مورد تجاوز قرار گرفت در نتیجه در برابر آن واکنش نشان داد. این مسئله نه‌فقط برای ایران بلکه برای همه کشورهای منطقه هم حامل پیام حُسن‌نیت ایران بود.
ولی همانطور که آقای روحانی هم گفتند، در شرایط حاضر فاقد بازدارندگی گسترده در منطقه هستیم. شاید به این دلیل که هیچ ایده ایجابی موثری نداریم و فقط در پی امور و ایده‌های سلبی هستیم. عدم تحرک موثر و جریان‌ساز وزارت امورخارجه بازتاب چنین واقعیتی است.
اصلی‌ترین خلأ سیاسی موجود در ایرانِ امروز، فقدان رویکرد سازنده و چشم‌انداز امیدبخش است. با شعارهای کلی و تکرار از گذشته‌ای که به اینجا رسیده‌ایم هیچ گرهی گشوده نخواهد شد.
