به گزارش خبرداغ به نقل از خبرآنلاین؛ محمد جواد ظریف در پاسخ به این سوال که با وجود محافظه کار بودن و احتمال مشارکت کم چرا ریسک حضور در انتخابات را پذیرفتید گفت: من خیلی به محافظهکار بودن معروف نیستم. سال ۲۰۱۴ در دنیا خطرپذیرترین مرد سال اعلام شدم. (Risk taker of the year) . علت این بود که وارد حوزهای شدیم که بسیار پرمخاطره بود و نیاز به جسارتی برای تصمیمگیری داشت. وقتی برای کتاب «پایاب شکیبایی» داشتیم نام انتخاب میکردیم، یکی از نامها «جسارت تصمیم» بود که به نظرم اسم مهمی است و ضرورت مهمی است. لذا خیلی آدم محافظهکاری نیستم. ولی به هر حال برای منافع ملی باید حاضر باشید قربانی شوید. این منافع ملی میتواند در صحنه بینالمللی باشد. چون بارها عرض کردهام که هیچ کسی با توافق در کشور ما یا هیچ جای دنیا قهرمان نمیشود. قهرمانان کسانی هستند که همیشه توافق را نپذیرفتهاند. چون توافق یعنی مقداری داده و ستانده. لذا توافق حوزه قهرمانی نیست. باید آماده خطر کردن باشید وقتی وارد توافق میشوید. انتخابات هم چنین حالتی دارد.
اینجا هم من فکر میکنم اکثر مردم نتیجه انتخابات را برای کشور بسیار حیاتی میدیدند. برخی هم فکر میکردند تأثیری ندارد. برخی فکر میکردند نتیجه انتخابات از پیش تعیین شده است. حتی برخی دوستانم. خیلیها به من گفتند چرا خودت را خسته میکنی. معلوم است چه کسی رئیسجمهور میشود. معلوم شد که معلوم نبود. کسانی که این پیشبینیها را میکنند نگاهی بکنند. وقتی میبینند پیشبینیشان غلط از آب درآمد میگفتند از اول قرار بود پزشکیان رئیسجمهور شود. چنین قراری نبود. قرار بود مردم انتخاب کنند و رأی بدهند. مردم هم انتخاب کردند. البته انتخاباتی داریم که از قبل کاملاً نتیجهاش مشخص بود و همان شد و به همان دلیل مشارکت خیلی کم بود. ولی از سال ۷۶ به بعد اگر نگاه کنید تقریباً هر انتخاباتی که داشتیم بر خلاف پیشبینی متخصصین، نتیجهاش رقم خورد. این نشان میدهد که مردم چقدر نقش در تصمیمگیری دارند.