به گزارش خبرداغ به نقل از خبرآنلاین،آرمن ساروخانیان: مهدی طارمی امید اصلی هواداران برای موفقیت تیم ملی در جام ملتهای آسیا بود، ولی ستاره پورتو نتوانست انتظارات را برآورده کند و در بازی سرنوشتساز با قطر یکی از ضعیفترین بازیکنان تیم ملی بود.
طارمی یک سال قبل در همین ورزشگاهها ستاره تیم ملی شده بود و گلهایش به انگلیس کمی از تلخی آن شکست سنگین کم کرد. هرچند تیم ملی در جام جهانی نتوانست از گروهش صعود کند، ولی طارمی نشان داد که یک بازیکن بینالمللی است و درخشش او با پورتو اتفاقی نیست. مهدی در بازیهای تدارکاتی پیش از جام ملتها هم بهترین گلزن تیم ملی بود و انتظار میرفت که در اوج آمادگی به قطر برسد. با این حال او نتوانست نقش لیدر تیم ملی را بازی کند و در لحظات سخت گرهگشا شود.
در دو بازی اول مرحله گروهی طارمی سهمی در گلهای تیم ملی نداشت. وقتی در بازی با امارات آزمون به ترکیب اضافه شد، طارمی هم توانست دو گل بزند. به نظر میرسید که این بازی شروع اوجگیری طارمی باشد و تیم ملی با این زوج در مرحله حذفی مشکلی برای گلزنی نداشته باشد.
طارمی در نیمه اول بازی با سوریه پنالتی تیم ملی را به گل تبدیل کرد، ولی بازی بر خلاف پیشبینیها گره خورد و طارمی در ثانیههای پایانی برای جلوگیری از ضدحمله و گل دوم حریف مجبور به خطا شد تا کارت قرمز بگیرد. او با اضطراب فراوان و چشمانی اشکبار تماشاگر ضربات پنالتی بود که به نفع ایران به پایان رسید. طارمی نگران بود که در صورت شکست مقابل سوریه او مقصر حذف شناخته شود، هرچند خطای او با توجه به شرایط بازی تصمیمی منطقی بود.
بهترین نمایش تیم ملی بدون طارمی
همه نگران بودند که غیبت گلزن پورتو در بازی حساس مقابل ژاپن گران تمام شود، ولی تیم ملی در برابر این حریف پرستاره بهترین بازیاش را به نمایش گذاشت و جای خالی طارمی احساس نشد.
در فاصله چهار روزه تا بازی نیمهنهایی مقابل قطر این بحث مطرح بود که قلعهنویی در بازگشت طارمی چه تصمیمی باید درباره ترکیبش بگیرد؟ سرمربی تیم ملی در نهایت محبی را نیمکتنشین کرد تا طارمی برای اولین بار در این تورنمنت به گوش چپ برود. مهدی که پس از مدتها به این پست برگشته بود، نتوانست کارآیی خوبی داشته باشد و بیشتر به مرکز زمین متمایل میشد.
کادر فنی تیم ملی در شروع نیمه دوم محبی را جانشین ابراهیمی کرد تا طارمی به پست قبلیاش به عنوان مهاجم دوم برگردد، ولی باز هم خبری از آن مهاجم باهوش و فرصتطلب نبود و به نظر میرسید که آزمون در نبرد با مدافعان قطر تنهاست. او در نهایت با مصدومیت از زمین خارج شد و خط حمله تیم ملی که پیش از جام انتظار میرفت مهارنشدنی باشد در برابر دفاع منسجم میزبان به بنبست رسید.
آمار ضعیف مقابل قطر
آمار بازی طارمی در این بازی هم ناامیدکننده بود. او پنج بار اقدام به دریبل کرد که همه ناموفق بود. یکی از آنها پیش از گل دوم قطر بود و از دست دادن توپ پشت محوطه جریمه به اکرم عفیف فرصت داد دروازه بیرانوند را با شوت ناگهانیاش باز کند. طارمی همچنین در یازده دوئل زمینی فقط دو بار موفق بود که عملکرد ضعیفی محسوب میشود. تنها ضربه در چارچوب طارمی موقعیتی بود که در نیمه دوم داشت و توپ را از روی خط شش قدم با ضربهای ضعیف به پای مدافع قطر کوبید.
پرتکرارترین جملهای که بعد از بازی شنیده میشد این بود که ای کاش قلعهنویی به ترکیب بازی با ژاپن دست نمیزد و طارمی بازی را از روی نیمکت شروع میکرد. البته چشمپوشی از ستارهای در قواره طارمی کار خیلی سختی است و کمتر مربی حاضر به چنین کاری میشد، ولی ناهماهنگی تیم ملی در نیمه اول بازی با قطر آشکار بود و بازگشت طارمی ناخواسته هماهنگی میان بازیکنان را به هم ریخت.
درباره افت طارمی دلایلی در دست نیست و خودش یا کادر فنی میتوانند این معما را رمزگشایی کنند. بعد از حذف تیم ملی این شایعه مطرح شد که طارمی در شب بازی با قطر در حال مذاکره با اینتر بود و شاید همین تمرکزش را به هم زده، ولی مدیر رسانهای تیم ملی این موضوع را تکذیب کرد. با این حال احتمالا همه باور داشته باشند که در صورت حضور طارمی آماده بازی با انگلیس، نیمهنهایی جام ملتهای آسیا میتوانست سرنوشت متفاوتی داشته باشد.