روزنامه همشهری نوشت:
ماده ۸ آییننامه اجرایی ماده 14الحاقی قانون مبارزه با پولشویی تأکید دارد: بهمنظور مدیریت و کاهش ریسکهای پولشویی و تأمین مالی تروریسم، اشخاص مشمول این قانون مکلفند پیش از ارائه هرگونه خدمت به اربابرجوع، نسبت به ارزیابی و طبقهبندی ریسک تعامل کاری اقدام و متناسب با خطر ارزیابیشده درخصوص نحوه ارائه خدمت تصمیمگیری کنند و این اشخاص باید ریسک اربابرجوع، منطقه و خدمت را درنظر بگیرند.
البته بر همین اساس طبقهبندی ریسک تعامل کاری توسط اشخاص مشمول باید شفاف، جامع و مانع باشد؛ بهگونهای که برمبنای این طبقهبندی، میزان اطلاعات دریافتی و نیز اقدامات صورتگرفته جهت مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم از نظر منطقی توجیهپذیر باشد. تبصره 3به صراحت میگوید: درصورتیکه مرکز اطلاعات مالی خدمت یا معاملهای را بیش از سطح قابلقبول تشخیص دهد، اشخاص مشمول مکلفند از ارائه آن خودداری کنند.
البته در لایحه بودجه سال آینده پیشبینی شده که اگر جمع مبلغ و دفعات واریز به حسابهای غیرتجاری هر شخص حقیقی در هر ماه، از جمع مبلغ و دفعات واریزی که تا پایان اردیبهشتماه سال ۱۴۰۳ توسط شورای پول و اعتبار تعیین میشود، بیشتر باشد، اثبات درآمدی نبودن تراکنشها و ارائه اسناد و مدارک بر عهده صاحب حساب است.
تراکنشهای مشکوک، زیر ذرهبین
سؤالی که بسیاری ممکن است داشته باشند این است که در معاملات شفاف با مبالغ بالای یکمیلیارد تومان نظیر خرید دارایی چون خودرو تکلیف چیست؟ 19اردیبهشت امسال بانک مرکزی برای رفع ابهام اعلام کرد: انتقال وجه از حساب سپرده یک شخص حقیقی به سایر حسابهای سپرده آن شخص به هر میزان از طریق درگاههای پرداخت غیرحضوری مجاز است، اما شامل حسابهای مشترک نخواهد شد.
دستورالعمل شفافسازی تراکنشهای بانکی اشخاص تأکید دارد: بانکها موظف هستند آستانه مجاز مجموع مبالغ برداشت از طریق درگاههای پرداخت غیرحضوری، از تمامی حسابهای سپرده متعلق به مشتری حقیقی را به روزانه مبلغ 100میلیون تومان محدود کنند و آستانه مجاز مجموع مبالغ برداشت از طریق درگاههای پرداخت غیرحضوری برای مشتری حقیقی فاقد سپرده تجاری، ماهانه مبلغ 5میلیارد ریال است.