اربعین،حماسه ای جهان وطن

به گزارش خبرداغ به نقل از روزنامه رسالت، گفته می شود اربعین، مقدمه ظهور است. این حقیقت که ایام سبز ظهور، در امتداد سرخی عاشوراست ریشه در مبانی محکم دینی ما دارد و انکارناپذیر است. اما چرا و چگونه؟
یک. هنگامی که موعود منتظر، از مکه ظهور کند، در بین رکن و مقام می ایستد و خود را معرفی می کند. آن حضرت، خود را از فرزندان حسین علیه السلام معرفی می کند و طبیعی است که باید عالمیان تا آن زمان، حسین(ع) را شناخته باشند یا از او نشانی در ذهن و فکر خود بیابند. یک دهه پیش، چنین تصوری مشکل بود اما امروز، در سایه حماسه عظیم اربعین، بسیاری از مردم از ملت های گوناگون با امام حسین(ع) آشنا شده اند و استبعادی ندارد که این ندا در آینده ای نه چندان دور، به گوش همه اهل عالم برسد.

دو. جامعه حامیان و هواخواهان صاحب الزمان (عج) باید تجربه ای از زیست جمعی مومنانه و تشکیل جامعه ایمانی داشته باشد. جامعه ای که اولا با ریختن مرزهای ذهنی و قراردادی، نگاهی جهان وطن و انسانی، مبتنی بر تقوا و عدالت باشد، ثانیا تجربه ای زیسته از همدلی، تحمل دشواری ها، جهاد و سفر دینی داشته باشد و همه را در یک سطح و شأن ببیند و نهایتا مقصد و مسیر را، چه در بعد جغرافیایی و چه در سفر درونی مشترک ترسیم کند. اربعین، مصداق تام و تمام چنین قاب زیبایی است.

سه. اربعین راه خود را خواهد رفت. تا همین جا هم به عکس برخی تبلیغ ها و تخریب ها، سفر اربعین پدیده ای مردمی و از جنس انقلاب مستضعفان و پابرهنگان است. پیاده روندگان اربعین، با مشاهده عظمت و شکوه دریای عظیمی که خود قطره ای از آنند، به قدرت خود بیشتر پی می برند و اعتماد به نفس الهی خود را باز می یابند و بدخواهان و تفرقه افکنان عالم، از آن یکه می خورند. اربعین، شمایی عینی و مجسم از پیروزی خون بر شمشیر و مظلومین بر ظالمان است. انتهای جاده اربعین، ابتدای امید است.
نویسنده : محسن پیرهادی |