در این راستا روزنامه کیهان هم نوشت:
ابتکار جالب توجه دولت مردمی در برگزاری کنگره بینالمللی بانوان تاثیرگذار با حضور زنانی از بیش از 90کشور جهان در کنار دستاورد بسیار مهم شکست فضای بینالمللی علیه ایران در حوزه زنان، یک دستاورد مهم داخلی دیگر هم داشت که آن رسوایی مدعیان غربگرای حقوق زن بود.
طیف مدعی اصلاحات یا همان جریان غربگرای داخلی که تا همین چند هفته قبل که کشور به بهانه فوت یک خانم جوان و البته طراحی، هدایت و حمایت غربیها به آشوب و اغتشاش کشیده شده بود و منجر به جان باختن دهها انسان بیگناه و وارد آوردن خسارات سنگین هزاران میلیاردی به کشور شد، با ادعای حمایت از حقوق زنان به آتش اغتشاشات میدمیدند، خیلی زود پرده از نفاقشان افتاد و تشت رسواییشان از بام افتاد.
این طیف آلوده به نفاق که اتفاقا به خودتحقیری و خودحقیری پنداری بهویژه در مقابل غربیها اشتهار دارد، در واکنش به برگزاری این اجلاس در اقدامی زشت و زننده به تحقیر و تمسخر بانوان شرکتکننده در آن، صرفا به دلیل رنگ چهره یا کشور محل زندگیشان پرداختند.
روزنامه سازندگی، ارگان رسانهای حزب اصلاحطلب کارگزاران در گزارش تیتر یک خود باعنوان «دور افتخار با بورکینافاسو» نوشت: «دور افتخار با همسر نخستوزیر بورکینافاسو و همسران چند رئیسجمهور دیگر کشورها که گرهی از مشکلات ما باز نمیکند چه اهمیتی دارد که از یک سو همسر رئیس جمهور ایران و از سوی دیگر معاونت امور زنان رئیسجمهوری در صدد برگزاری همایشی با زنانی بر میآیند که صدر تا ذیل آن پرسش برانگیز است... قرار است زنانی که در این کنگره از کشورهای همانند ارمنستان، بورکینافاسو، قرقیزستان، صربستان، سریلانکا، سوریه و ترکمنستان و دیگرانی که حضور داشته داشتند چه آوردهای برای زنان ما و مشکلاتی که گرفتار آن هستند داشته باشند..»
سایت اصلاحطلب انتخاب نزدیک به دولت قبل نیز در گزارشی با عنوان «دورهمی پر خرج برای دُوَل گمنام!» با انتشار تصویری از یک بانوی سیاه پوست به تمسخر بانوان شرکتکننده در این اجلاس صرفا به خاطر رنگ و نژاد و کشور محل زندگیشان پرداخت و نوشت: «بنابر آنچه خبرگزاری دولت (ایرنا) عنوان کرده است، همسر رئیسجمهور اسبق گینه، همسر رئیسجمهور اسبق نیجر، فرستاده ویژه بانوی اول جمهوری فدرال نیجریه، بانوی اول سابق سریلانکا و همسر رئیسحزب حاکم، فرستاده ویژه رئیسجمهور سوریه، رئیسشورای مرکزی اتحادیه زنان ترکمنستان و همسران رؤسای جمهور و نخستوزیر بورکینافاسو و قرقیزستان از جمله مهمانان این کنگره بودهاند.»
گفتنی است بر اساس نظریه روانشناسی که ریشه تحقیر را احساس حقارت میداند، طیف خود تحقیر و خود حقیر پندار مدعی اصلاحات نیز نه تنها الگوهای غیر غربی را بر نمیتابد بلکه هنوز مبنای قضاوت و تحلیل دیپلماسی عمومی و روابط بینالملل را رنگ چشم و چهره افراد یا محل قرار گرفتن کشورهایشان در نقشه میداند.
شاید بهدلیل وجود چنین جریانات حقیری است که چندی پیش جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به خود اجازه داده بود که در اظهاراتی نژادپرستانه اروپا را باغ و مابقی جهان را جنگل توصیف کند!
حمایت از شهردار زنکُش
این طیف آلوده به نفاق همچنین بارها خود را حامی حقوق زنان جا زدهاند، اما به دفعات در آزمون حمایت از حقوق زنان مردود شدهاند.
در خرداد 98، یک زن توسط یک سیاستمدار اصلاحطلب به قتل رسید. «محمد علی نجفی» سابقه وزارت و معاونت ریاست جمهوری در دولتهای هاشمی، خاتمی و روحانی را در کارنامه خود داشت. همچنین شورای شهر پنجم تهران- که همگی اصلاحطلب بودند- در مرداد ۹۶ نجفی را به عنوان شهردار پایتخت انتخاب کردند.
قتل یک زن توسط یک سیاستمدار اصلاحطلب، افکار عمومی را به شدت جریحه دار کرد، اما نکته قابل تأمل اینجاست که زنان اصلاحطلب نه تنها به هیچ عنوان این اقدام را محکوم نکرده و علیه آن موضع نگرفتند، بلکه چهرههای سیاسی و رسانهای این طیف مقتوله را مهدور الدم نامیده و به دفاع از قاتل پرداختند.
پس از اقدام جنایتکارانه نجفی، اصلاحطلبان با زیرپا گذاشتن همه دعاوی گذشته خود در زمینه ضدیت با خشونت، دفاع از حقوق زنان و احترام به قانون و دادگاه و پرهیز از اقدامات خودسرانه، یا با بیاخلاقی سکوت کردند و یا مدعی شدند که نجفی کار خوبی کرده که همسرش را به تشخیص خودش به قتل رسانده است.
در واقع نگاه ابزاری اصلاحطلبان به موضوع زنان، رفتاری جنسیتزده است زمانی با پیشنهاد شرمآور عقیمسازی زنان کارتن خواب، افکار عمومی را آزار میدهد، روز دیگر با تطهیر و قهرمانسازی از قاتل یک زن و روز دیگر با تحقیر و تمسخر زنان کشورهای دیگر صرفا به خاطر رنگ و نژاد و موقعیت قرار گرفتن کشورشان بر روی نقشه رنگ میبازد.
همین طیف غربگرای مدعی حقوق زن اما الگوهای غیرغربی را برنمیتابند، زنان مو بلوند و چشم آبی غربی را تحسین میکنند درحالیکه زنان محجبهای که فعالیتها و افتخارات اجتماعی به مراتب بالاتر دارند را طرد و سانسور میکنند.