«جعبه سیاه نظام»، سکوت خود را پایان می‌دهد؟

۱۲ مرداد، دوره دولت دوم روحانی به پایان رسید و ابراهیم رئیسی مستاجر جدید پاستور شد؛ صاحب‌خانه جدیدی که برخلاف روحانی، تمام ارکان حاکمیتی مثل مجلس با او همراه هستند و از این جهت خاطری آسوده دارد. مجلس یازدهم یا به اصطلاح انقلابی که اکثریت آن را اصولگرایان تشکیل می‌دهند از هنگام تشکیل خود در سال ۹۹، هیچگاه روی خوش به اعضای دولت دوازدهم نشان نداد. مسئله‌ای که انگار پایانی برای آن وجود ندارد و حتی حالا که حدود چند ماه از پایان عمر دولت روحانی می‌گذرد هم هنوز خبرساز است. مجلس اصوگرا که مردم را دعوت به صبوری و تحمل مشکلات می‌کند، بارها وقت خود -که به گفته ذوالنوری هر دقیقه آن بیش از ۱۰۰ میلیون تومان هزینه دارد- را صرف تشکیل پرونده علیه دولت روحانی کرده است؛ پرونده‌هایی که نه تنها هیچ کمکی به حل مشکلات مردم و گرانی روزافزون نخواهد کرد بلکه فضای سیاسی کشور را نیز دچار تنش می‌کند.

در کنار طرح‌های تنش‌آفرین مجلس علیه دولت قبل، برخی از تندروهای جریان اصولگرا نیز خواستار محاکمه و اعدام روحانی شده‌اند. در جدیدترین اقدام مجلس علیه حسن روحانی و اعضای کابینه وی، نمایندگان در نشست علنی سه شنبه ۲۱ دی ماه، با گزارش کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها درخصوص تحقیق و تفحص از «عملکرد نهاد ریاست جمهوری دولت روحانی» با ۱۳۸ رأی موافق، ۲۸ رأی مخالف و ۱۰ رأی ممتنع موافقت کردند.

اصولگرایان در هنگام انتخابات مجلس با شعار شفافیت و فسادزدایی وارد میدان شدند، اما حال که عمری از این مجلس گذشته است، انگار شفافیت و مبارزه با فساد به کناری گذاشته شده و خیلی هم برای نمایندگان مسئله نبوده است؛ به ویژه در دولت آقای رئیسی. با توجه به این کارنامه، طرح تحقیق و تفحص از دولت روحانی این شائبه را به وجود می‌آورد که دغدغه نمایندگان این طرح بیش از آنکه فسادزدایی و شفافیت باشد، سیاسی‌کاری و زدن ضربه دیگری به حسن روحانی است.

چرا وقتی مجلس فرصت تحقیق و تفحص را داشت، این کار را انجام نداد!

صادق زیباکلام، استاد دانشگاه در این خصوص به آفتاب‌نیوز گفت: «این کاملا مشخص است که انگیزه و هدف اصلی این چنین طرح‌ها منافع ملی، خدمت به کشور و مبارزه با فساد است یا صرفا اغراض سیاسی و جناحی. من فکر می‌کنم هدف اصلی طرح این است که با توجه به مشکلات و ایراداتی که در این چند ماه بوده و اینکه دولت آقای رئیسی و مجلس اصولگرا و تندروها با اینکه تمام قدرت را در اختیار داشته‌اند، نتوانسته‌اند گام مثبتی در جهت کنترل تورم یا ارز بردارند، می‌خواهند این ناکامی‌ها را با نمایش و حرکت‌های عوام فریبانه پنهان کنند. این مجلس از سال ۹۹ تا پایان دولت آقای روحانی فرصت تحقیق و تفحص را داشت، اما این اتفاق هیچ وقت رخ نداد و حال که پنج ماه از واگذاری قدرت توسط دولت دوازدهم می‌گذرد به دنبال تحقیق و تفحص از آن است. انگار نمایندگان هنگامی که آقای روحانی سرکار بودند، فکری برای تحقیق و تفحص نداشتند.»

وی در ادامه افزود: «البته بنظر من این اتفاق مثبت است و امیدوارم که این طرح پیش برود و تحقیق و تفحص انجام شود و ایکاش آقای روحانی نیز در طرف مقابل پاسخ‌های خود را بگویند، زیرا اگر آقای روحانی به این بحث‌ها جواب بدهند خیلی خوب مشخص می‌شود که آیا اصرار بر امریکاستیزی یا سیاست‌های منطقه‌ای باعث ایجاد بحران‌های اقتصادی شده است یا سیاست‌های اقتصادی آقای روحانی. اگر سیاست‌های آقای روحانی باعث بحران بود، الان که دولت آقای رئیسی سر کار است چرا اوضاع بهبود نیافته و مصیبت‌ها نه تنها کاهش نداشته که افزایش هم داشته. اما افسوس که گمان نکنم آقای روحانی هیچگاه پاسخ این‌گونه کارها را بدهد».

محمد صادق جوادی‌حصار، روزنامه نگار و تحلیلگر سیاسی نیز در این خصوص به آفتاب‌نیوز گفت: «این قبیل کارها بیشتر از آنکه به دنبال شفافیت باشد، سیاسی است و بنظرم فقط یک جو رسانه‌ای است تا یکسری از حرکت‌های دیگر را تحت پوشش خود قرار دهند و اگر در آینده قرار بود کاری کنند، بگویند دولت‌های قبلی هم چنین کارهایی کرده‌اند.»

چندی پیش یکی از نزدیکان رئیس دولت دوازدهم گفته بود "روحانی جعبه سیاه نظام است". اسحاق جهانگیری نیز زمانی گفته بود که "روحانی گنجینه اسرار نظام است". گرچه برخی معتقدند که روحانی یا اعضای کابینه وی به این زودی‌ها در خصوص اتفاقات دولت‌های یازدهم و دوازدهم سخن نخواهند گفت اما برخی نیز براین باورند که ممکن است افزایش فشارها و اتهام‌زنی‌های جریان تندرو، تیم روحانی را تشویق به پاسخگویی و افشای حقایقی از پشت پرده مشکلات و موانع آن دوران کند...