دلنوشته متفاوت بهرام رادان برای زهرا امیرابراهیمی

بهرام رادان  نوشت:

بعدازظهر گرم تابستان چند سال پیش، در کافه ای تو یک شهر غریب دیدمت، از همه جا گفتیم، بخصوص از آنچه بر تو گذشت، در اون دوران تلخ و سیاه دوست مشترکی داشتیم که مدام از حال تو خبر میاورد، ترس از آنچه جامعه بر سر تو آوار میکرد، تن آدم رو میلرزوند، و تو تعریف کردی چه کردند با تو در تمام اون سالها... و حالا تو بر قله جهان نشستی ققنوس وار و لبخند میزنی به آنچه گذشت و شدی الگوی زنان زخم خورده سرزمینت... فرش قرمز پیش پای تو پهن شده دختر خوب، از اینجا تا ابد.