سرنوشت اوکراین در انتظار جنگ است؟

چند سال پیش نیز هنگامی که موشک های استقرار یافته کشورهای غربی در لهستان و جمهوری چک به سمت روسیه نشانه گرفته شدند، مسکو آن را تهدیدی جدی تلقی کرد که در پاسخ به آن کشورهای غربی به همراه ناتو اعلام کردند که قصدشان تهدید مسکو نیست و هدف تقویت موضع دفاعی است.

در حال حاضر نیز روسیه وضعیت مشابهی دارد و گفته می شود حدود ۲۵۰ تا ۵۰۰ هزار نیرو در مرز با اوکراین مستقر شده اند. با توجه به سوابق ولادیمیر پوتین حدس و گمان بر این است که رئیس جمهور روسیه قصد حمله به اوکراین را دارد.

منظور از سوابق اقدامات صورت گرفته از جانب روسیه بوده که در سالهای اخیر انجام شده است:

۱. حمله به  اوستیای جنوبی در گرجستان

۲. انضمام شبه جزیره کریمه

۳. ورود و حضور نظامی روسیه در شرق اوکراین

چنین سوابقی غربی ها را نسبت به اهداف پوتین و روسیه مشکوک کرده است؛ روسیه ای که اوکراین را حریم امنیتی خود می داند و در سه سطح یعنی، شورای اروپا، اتحادیه اروپا و ناتو هم اکنون در حال مذاکره بوده و تلاشش بر این است تا از این طریق و با گفتگو مساله را حل و فصل نماید. در همین حال یکی از مواردی که روسیه به شدت به آن معترض است بحث اعمال تحریم ها است؛ تحریم هایی که دولت جو بایدن نیز اخیرا بدان اشاره و تهدید کرده که در صورت حمله روسیه با اوکراین با شدیدترین و بی سابقه ترین آن روبرو خواهد شد.

در پی تشدید تنش ها تحرکات دیپلماتیک نیز افزایش یافته است. در روزهای اخیر شاهد سفر رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه به اوکراین نیز بودیم که به عنوان یکی از اعضای ناتو برای میانجی گری با زلنسکی رئیس جمهور اوکراین نیز گفتگو کرد که مورد استقبال وی نیز قرار گرفت. همچنین امانوئل مکرون نیز برای گفتگو با ولادیمیر پوتین عازم روسیه شده؛ گفتگویی که رئیس جمهوری فرانسه نسبت به نتایج آن ابراز خوش بینی کرده است.

مجموع تحولات و برآیندها با وجود شدت گرفتن احتمال درگیری نظامی نشان می دهد که عزم و تلاش تمامی طرف ها در مناقشه اوکراین حل و فصل موضوع بر پایه گفتگو است تا کی یف به سرنوشت جنگ دچار نشود.