غرب‌پرستان را چه می‌شود؟!

به گزارش خبرداغ به نقل از روزنامه رسالت ، برکناری ریچارد نفیو به عنوان «معمار تحریم‌ها» نشان داد که از چیزی که به عنوان هنر تحریم‌ها  یاد می‌شود، خبری نیست. 
اکنون دولت ایران نفت می‌فروشد ، پول آن را هم نقد دریافت می‌کند.
چین و روسیه هیچ‌گونه همراهی با تحریم‌های آمریکا و اروپا ندارند و زنجیره رژیم تحریم‌ها پاره شده است.البته جان‌کری همان وقت که برجام را امضا کرده بود در پاسخ به سؤالات نماینده کنگره اعتراف کرد که اجماع جهانی علیه ایران وجود ندارد و شرکای آن‌ها هیچ تمایلی به ادامه تحریم‌ها از خود نشان نمی‌دهند.
آمریکایی‌ها بیش از آنکه به تحریم‌ها از خارج دل ببندند به تحریم داخلی و نفوذ در دستگاه‌های دولتی امید داشتند که اکنون این امید هم بر باد رفته است.
اکنون دولت یک پنجره جدیدی برای تنفس سیاسی و اقتصادی باز کرده و نگاهی منافع محور دارد و درصدد احیای منافع ملی در نگاه به شرق دارد.
فلسفه جیغ و داد رسانه‌های غربی و دنباله‌های آن‌ها در ایران از سفر رئیسی به مسکو هم از همین نگاه نشئت می‌گیرد.
رئیسی در چند ماه تصدی خود ثابت کرده است اگر از پشت میزنشینی قدری فاصله بگیرد و به میان مردم بیاید و از نزدیک مشکلات آن‌ها را بفهمد و رسیدگی کند و نیز همزمان به روابط خارجی و بسط آن حداقل در محدوده همسایگان نیم‌نگاهی بیندازد می‌تواند تکانی به شیوه حکمرانی مردم‌سالارانه بدهد.آمریکا و سه کشور شرور اروپایی چاره‌ای جز تسلیم در برابر اراده دولت و ملت ایران در برچیدن تحریم‌های ظالمانه ندارند.
هزار راه نرفته در پیش پای دولت برای خنثی‌کردن تحریم‌ها وجود دارد که دولت عزم طی این مسیر عزت‌بخش را دارد.
آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا اخیرا در تازه‌ترین اظهارنظرش در مورد مذاکرات وین گفته است :«ایران از ما ضمانت خواسته دوباره زیر میز تعهداتمان نزنیم. ما نمی‌توانیم رئیس‌جمهورهای بعدی را ملزم کنیم به تضمین‌ها پایبند باشند.»
این حرف بی‌ربط وزیرخارجه آمریكا در حالی گفته می شود كه ایران به روابط 20ساله راهبردی با روسیه و قراردادهای 25 ساله با چین فكر می‌كند. وزیرخارجه آمریكا اصلا فهم درستی از روابط و حقوق بین‌الملل و اصل اعتماد متقابل ندارد. اعتراف می‌كند كه در واشنگتن نمی‌توان دولت قابل اتكا و اعتمادی پیدا كنید كه به تعهدت خود حتی برای چند سال پایبند باشند!!
با چنین دیدگاهی هیچ دولتی نمی تواند روی روابط با آمریكا حسابی باز كند تا چه رسد به دولت ایران كه 60 سال است خصومت‌ورزی واشنگتن با ملت خود را با گوشت و پوست و استخوان خود تجربه كرده است و میان ما و آن‌ها دریایی از خون بی‌گناهان وجود دارد.دولت آقای رئیسی براساس این رهنمود رهبری كه  «خنثی كردن تحریم‌ها دست ماست اما رفع تحریم‌ها با آمریكاست» در مسیر خنثی كردن تحریم‌ها براساس سیاست مستقل و راهگشا با جهان به‌ویژه همسایگان قرار گرفته است. از دیدگاه رئیسی جهان فقط آمریكا و سه كشور شرور اروپایی نیست. چین و روسیه هم جزء همین جهان هستند.
اعجاب‌آور است در حالی‌كه ما از سوی آمریكا جز تحقیر و ترور و تحریم و تهدید چیزی دراین 40 سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی ندیدیم چطور برخی هنوز امیدوارند آبی در روابط خارجی با این گرگ و خونخوار جهانی گرم شود. معلوم نیست از غرب‌پرستی و غرب‌باوری آن‌ها چه عایدی برای منافع ملی به دست می‌آید.
برخی از این جماعت مطالبی را در تخطئه سیاست مستقل ملی جمهوری اسلامی و نگاه راهبردی به شرق مطرح می‌كنند كه واقعا تأسف‌آور و نشانه عدم درك عصری آن‌ها است. طوری حرف می‌زنند گویی باید سر را همیشه در آخور غرب فرو برد ولو این‌كه هیچ علفی در آن نباشد.
برخی از آنان همان كسانی هستند كه در فتنه 88 رفتند به كنگره آمریكا و به پارلمان اروپا التماس كردند برای سرنگونی دولت جمهوری اسلامی، تحریم‌ها را تشدید كنید. 
حالا كه می‌بینند تحریم‌ها اثری ندارد به هذیان‌گویی افتاده‌اند.

محمدكاظم انبارلویی