به گزارش خبرداغ به نقل از ایسنا: عضو شورای عالی نظام پرستاری گفت: با وجود نیروی فارغ التحصیل پرستار آماده برای خدمت و ظرفیت استخدامی، استخدام و جذب کافی نیرو در دانشگاه های علوم پزشکی و بیمارستان ها انجام نمی شود.
اعظم فخر محمودی، گفت: وضعیت کاری پرستاران نسبت به قبل سخت تر و خدمت رسانی آنها طاقت فرساتر شده است؛ با توجه به کمبود نیرو، استاندارد نبودن نسبت نیروی پرستار در بخشهای بیمارستانی با وجود افزایش تعداد بیماران و تخت های بیمارستانی، پرستاران مجبورند بیش از حد توان در ساعات زیادی به صورت اضافه کار در محل کار فعالیت کنند.
وی ادامه داد: استاندارد پرستار به تخت برای بخشهای آی سی یو یک پرستار به دو تخت و برای بخشهای دیگر یک نفر به ۵ است، اما در کشور ما فاصله زیادی با استانداردهای جهانی وجود دارد؛ در صورتی که نیروی فارغ التحصیل پرستار آماده برای خدمت داریم اما بکارگیری نمی شوند.
محمودی گفت: افزایش ساعت کاری و وجود شیفتهای طولانی مخصوصا در دوران کرونا باعث خستگی جسمی، روحی و کاهش کیفیت خدمات پرستاران و فرسودگی پیش از موعد آنان میشود.
عضو شورای عالی نظام پرستاری درباره ناشی از مشکلات تمدید دوره طرح پرستاران، بیان کرد: بیمارستانها و دانشگاههای علوم پزشکی به استفاده از ظرفیتهای استخدامی برای تامین نیرو به تمدید دوره طرح فارغ التحصیلان پرستاری اقدام میکنند؛ این موضوع به نوبه خود باعث کاهش انگیزه در بین فارغ التحصیلان رشته پرستاری و تضییع حقوق آنان میشود.
وی با اشاره به مشکلات پرستاران در دوران کرونا، بیان کرد: متاسفانه کرونا بر تمام ابعاد زندگی پرستاران تاثیرات نامطلوبی داشته است با توجه به پیک های متعدد کرونا، شیفتهای فشرده پرستاران، لغو مرخصیها، استرسهای شدید به دنبال بیماری و مرگ و میر بالای بیماران؛ همچنین ابتلای پرستاران به کرونا مشکلات زیادی را برای آنان ایجاد کرده است.
عضو شورای عالی نظام پرستاری، ادامه داد: از دیگر مشکلات پرستاران در دوران کرونا به خصوص زنان می توان به تعطیلی مهدهای کودک و مشکلات نگهداری فرزندان برای پرستاران، نگرانی از انتقال بیماری به خانواده و استفاده مداوم از ماسکهای سنگین و نفسگیر اشاره کرد که تاثیر مستقیمی بر سلامت پرستاران می شود. فشار کاری و این مشکلات باعث ایجاد تنشهای عصبی و بیماری های پوستی برای آنان شده است.
محمودی در پایان تصریح کرد: پرستاران از نظر روحی و روانی دچار افزایش اضطراب و افسردگی، کاهش انگیزه، خستگی مفرط برای پرستاران شده است که حاصل فشار مضاعف کرونا بر روح و جسم پرستاران است. علاوه بر این مشکلات بی توجهی مسئولان به پرستاران و خانواده شهدای مدافع سلامت، در نظر نگرفتن تشویق و مرخصی و بی عدالتی در پرداختهای کارکنان سلامت باعث بی انگیزگی و تشدید آسیبهای روحی و روانی برای پرستاران می شود.