«بدهی‌های گذشته» کلید واژه‌ای برای فرار رو به جلوی مدیران

عمده باشگاه‌های فوتبال ایران به دلایلی متعدد روی مرز ورشکستگی حرکت می‌کنند و اگر نباشد حمایت‌های دولتی و شبهه دولتی، به دلیل خلاهای قانونی قادر به تامین منابع مالی پایدار و ناپایدار برای اداره امور خود نیستند.

در این گونه باشگاه‌ها که دولتی و شبهه دولتی هستند، یک قانون نانوشته وجود دارد که مدیران به دلایلی از جمله عدم امنیت شغلی و تحت فشار بودن از سوی هواداران که اخیراً فضای مجازی هم مزیدی بر این علت شده است، حاضرند برای گذران روزمره و عبور از فشار هواداران، تعهدات مدت داری را با دیدگاه انتقال به مدیر بعدی در صورت برکناری، برای باشگاه تحت مدیریت شان ایجاد می‌کنند.

برخی از مدیران که برای تیم‌های بزرگ و پر هوادار انتخاب می‌شوند، ابتدا به ساکن به دلیل جذابیت‌های این شغل بدون توجه به همه معضلات از جمله همین بدهی‌های انباشته قبول مسئولیت کرده، اما در جریان کار معمولاً پرداخت این بدهی‌ها را جزیی از دستاوردهای خود به حساب می‌آورند و تقصیر عدم پرداخت را بر گردن مدیران قبلی می اندازند.

افرادی که برای مدیریت در این باشگاه‌ها کاندیدا می‌شوند، موظفند با مطالعه و شناخت کافی از شرایط قبول مسئولیت نمایند و تنها در صورتی که قادر به تحمل شرایط هستند، مسئولیت اداره باشگاه‌ها را بپذیرند.

قانونی نانوشته در فوتبال ایران می‌گوید معمولاً مدیرانی که قبول مسئولیت می‌کنند، کم و زیاد باید بدهی‌های پیشین باشگاه را پرداخت کنند و تجربه نشان می‌دهد هر مدیری بعد از کنار رفتن، خود بدهی‌هایی را برای مدیران بعدی به ارث می‌گذارد.