پروانه سلحشوری: قالیباف به «آریزونا» می‌گوید «آرزو اینا» اما چند بار تمسخر شد؟

به گزارش خبرداغ ، پروانه سلحشوری نماینده سابق تهران، ری، اسلامشهر و شمیرانات، استاد دانشگاه آزاد و عضو کارگروه زنان روستایی، عشایر و مناطق محروم معاونت زنان و خانواده ریاست‌جمهوری است. او در بیان موضوعات مربوط به زنان و حمایت از آن‌ها در مجلس پیشین پیشگام بوده و نطق‌های جنجالی داشته است به طوریکه انتقادات زیادی نسبت به مواضعی که نسبت به زنان و حمایت از حقوق آن‌ها داشته، به او وارد شده است. بخش‌هایی از گفتگوی روزنامه صبح امروز با سلحشوری را در زیر بخوانید:

* اگرچه که به دولت آقای روحانی انتقاداتی وارد می‌شود، اما در حوزه ورود زنان به مشاغل دولتی عملکرد بدی نداشته است. در این دولت تلاش کردند تا زنان را در حوزه‌های مدیریتی استخدام کرده و به کار بگیرند، اما با این حال از آنجا که فضا برای حضور زنان محدود بوده آن‌ها بیشتر خود را در حوزه‌‍‌های خصوصی و در فضای کارآفرینی و اقتصادی که وابسته به دولت نیست، توانمند نشان داده‌اند.

* کارآفرینی و ایجاد تعاونی‌های گوناگون توسط زنان، نشانگر این است که فضای تنگ سیاسی اگرچه زنان را تا حد زیادی عقب نگاه داشته، اما بودند زنانی که این محدودیت را به فرصت تبدیل کردند و اتفاقاً این زنان انگیزه‌ای برای جوانان شدند.

* من بخش زیادی از گرایش افراد به خیانت را ناشی از تبلیغاتی می‌دانم که متأسفانه در جامعه ما رایج شده است. درواقع رواج بحث‌هایی چون صیغه، چندزنی و … که به صورت تبلیغات شرعی در داخل ایران مطرح می‌شود در بروز معضل خیانت بسیار تأثیرگذار است. عده‌ای معتقدند که برنامه‌های خارج از ایران باعث افزایش گرایش افراد به خیانت شده؛ نکته اینجاست سالیانه میزان زیادی بودجه صرف صداوسیما می‌شود پس چرا باید جوانان و زنان ما به جای اینکه برنامه‌های تولید شده داخل ایران را تماشا کنند سراغ برنامه‌های دیگری روند که تأثیری سوء داشته باشد. همچنین چرا باید فضای جامعه و همه چیز را به نگاه جنسیتی تبدیل کرد تا چنین وضعیتی منجر به بروز خیانت شود؟

* زمانی که در مجلس شورای اسلامی بودم قانونی مبنی بر توانمندسازی زنان و حمایت از زنان سرپرست خانوار تصویب کرده بودیم و عده‌ای به‌ویژه دوستان اصولگرا با این مصوبه مخالفت می‌کردند. مطرح می‌کردند که چرا مدام بر توانمندسازی زنان و زنان سرپرست خانوار تأکید می‌شود و این اقدامات یعنی چه؟ متأسفانه نهادهای فرهنگی کشور، استراتژی‌ خود را بر این چیده که اعتمادبه‌نفس زنان و دختران را بگیرد و آثار چنین استراتژی را در اجتماع می‌بینیم.

* در مجلس دهم اغلب نمایندگان زن جوان و متولد دهه سنی ۶۰ بودند کسانی چون خانم چنارانی، خانم سعیدی مبارکه، حسینی و ….

* اولین چیزی که در مورد زنان مطرح می‌شود این است که آیا آن‌ها می‌توانند یا توانمند هستند؟ پرسش اینجاست چند بار چنین سوالاتی را در مورد مردان می‌پرسیم؟ درواقع زنان خودشان همدیگر را زیر سؤال می‌برند. بارها گفته‌ام که هشت نفر نماینده زن تهران در مجلس بودند چرا همواره حساسیت روی این هشت زن بود. چرا به عملکرد مردان توجهی نمی‌شد؟ درحالی که همواره این پرسش مطرح می‌شد که زنان نماینده تهران چه کاری انجام می‌دهند و چه عملکردی دارند؟

* باید بدانیم که گاهی افراد وارد عرصه‌هایی می‌شوند که ممکن است در آن خطایی هم داشته باشند و نتوانند آنطور که باید بروز و ظهور پیدا کنند. توانمندی و تجارب افراد مثل هم نیست، اما در این مسیر پخته می‌شوند. برای مثال خانم چنارانی در دوره قبل اقداماتی انجام داده بود که خیلی‌ها به آن انتقاد داشتند، ولی ما که از نزدیک او را می‌شناختیم همه خیلی دوستش داشتیم. درست است یکسری اقداماتی در خراسان انجام داده بود، اما بخاطر زن بودن، اقداماتش را برجسته می‌کردند تا او را نیز تحت فشار قرار دهند. درحالی که در مجلس فعلی خیلی پخته، خوب و مسلط عمل می‌کند. پس باید به زنان فرصت داده شود و تا زمانی که این فرصت برای آن‌ها به وجود نیاید، نمی‌توانند توانمندی‌های خود را نشان دهند.

* کارگزاران افرادی را برای حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری معرفی کرده که از مجموع آن افراد تنها دو نفر زن هستند. چرا خانم فائزه هاشمی که زن توانمندی است را معرفی نکردند. درواقع این اقدامات، نشانگر این است که احزاب هم ملاحظاتی را برای خود در نظرمی‌گیرند.

* زنان نیاز به حمایت احزاب و خانواده‌ خود دارند؛ چراکه زنان را در حوزه سیاسی به شدت آسیب‌پذیرتر کرده‌اند. برای مثال زنانی که در عرصه سیاسی حضور دارند برای برخی از آن‌ها پرونده‌هایی تشکیل داده‌اند. جالب اینجاست که زنان را به شدت مورد تمسخر قرار می‌دهند درحالی که کسانی چون آقای قالیباف واژه‌های اشتباهی چون «آریزونا» را می‌گوید «آرزو اینا»، اما چند بار مورد تمسخر قرار گرفت؟

* زمانی که نماینده مجلس بودم در مصاحبه‌هایم بارها مطرح کردم که ما زنان باید خودمان را تحمیل کنیم. درواقع آنقدر فشار اجتماعی و سیاسی افزایش می‌یابد که ناچار می‌شوند با زنان کنار آیند. بنابراین در آینده، شرایط زنان رو به بهبود خواهد بود؛ چراکه نیاز به این است که زنان وارد مسائل اجتماعی کلانتر شوند. بگذارید زنان برای جامعه کلان‌تر هم مادری کنند. یک نگاه مادرانه خیلی تأثیرگذار در اداره جامعه خواهد بود. برای همین است که سیاستمدارانی که در کشورهای دیگر مدیریت زنانه داشته‌اند در مقابله با کرونا موفق بوده‌اند.