| |
پنجشنبه ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۲۳:۱۶
بروزرسانی ۱ روز پیش
به گزارش خبرداغ به نقل از روزنامه رسالت، هر زمان دغدغه‌ها و دل‌مشغولی‌های دنیای مادی، ما را سرگرم می‌کند و خود را فراموش می‌کنیم، شهدا فراموشمان نمی‌کنند، همان‌ها که گویی با خدایشان عهد بسته‌اند تا ابد راهگشای خلایق باشند. دیروز، خونشان مدافع حریم شرف و غیرت و انسانیت بود و امروز روح بلندشان از یکایک ما دستگیری می‌کند. چه آن روز که پیکر ۱۷۵ شهید غواص عملیات کربلای ۴ در پایتخت و چند شهر ایران کربلایی به پا کرد، چه آن روز که تشییع محسن حججی، تلنگر زد که با پاک‌بازی و پایمردی درراه حق، می‌توان یک‌شبه راه صدساله پیمود، چه تشییع حاج قاسم که بیش‌ازپیش، ما را یکدل و متحد و مصمم کرد و چه این روزها که محمد بلباسی و رفقای شهیدش بازگشته‌اند تا دوباره بیدارمان کنند.محمد بلباسی، متولد سال ۵۷ است که در اردیبهشت ۹۵ در خان‌طومان سوریه، آسمانی شد. شرح خدمات و فعالیت‌های محمد، خیلی بلندتر از دوران کوتاه زندگی اوست. او یکی از طراحان و مبتکران فعالیت‌های جهادی در استان مازندران بود؛ از اولین و مؤثرترین گروه‌های جهادی بود که پس از زلزله ورزقان با تیم همراهش، به کمک مردم بحران‌دیده شتافت. «خادمان شهدای مازندران» هم ایده شهید بلباسی بود و به همت او و دوستانش اجرا شد. راه‌اندازی صندوق خیریه امام زمان (عج) و دستگیری از خانواده‌های کم‌بضاعت از دیگر اقدامات او بود. خدمات سنگین او در حوزه‌های جهادی، راهیان نور، فعالیت‌های خیریه در کنار اشتغال تمام‌وقت در سپاه، از او شخصیتی کم‌نظیر و تأثیرگذار ساخته بود. او به‌راستی، این فرموده رهبر معظم انقلاب را باور کرده بود که حوزه کار و خانه و شهرش، مرکز عالم است و لحظه‌ای از مجاهدت نمی‌ایستاد. با این سن کم، خدمات بزرگ و رسالت سنگینی که به عهده گرفته بود، چهار فرزند از شهید به یادگار مانده که آخری، «زینب» ۶ ماه پس از شهادت پدر قدم بر عالم خاکی نهاده است.
بیشتر بخوانید:
شهید بلباسی و دوستان شهیدش بازگشته و موجی از اشک و احساس را در جامعه برانگیخته‌اند. در کتاب زندگینامه شهید بلباسی به‌نقل‌از همسر شهید نقل شده که او حتی حاضر نشد در سفر کربلا و به رسم معمول، برای خود کفن بخرد و خریدن کفن و متبرک کردن آن در حرم سیدالشهدا علیه‌السلام را بی‌ادبی به ساحت ارباب بی‌کفن می‌دانست. این ادب و معرفت، در کنار آن مجاهدت و مردم‌دوستی و دستگیری از محرومان، پاداشی جز شهادت هم نمی‌توانست داشته باشد.
شهید عزیز! آمدی که بیدارمان کنی، مایی که در خودمان فرو رفته و به عطر حضور شما سخت محتاج بودیم. خوش‌آمدی محمد بلباسی!
نویسنده : مسعود پيرهادي |
