| |
جمعه ۱۸ آبان ۱۴۰۳ - ۲۳:۰۴
بروزرسانی ۱ روز پیش
به گزارش خبرداغ به نقل از مهر، اتفاق تقریبا قابل پیش بینی اما عجیبی که فوتبال ایران با آن مواجه شده، نرخ بی‌رویه و یک شبه رقم قرارداد بازیکنان لیگ برتری است که طبیعتا پیامدهای آن به دسته اول و دسته دوم هم خواهد رسید. بازیکنانی که تا فصل گذشته پیشنهاد سیصد چهارصد میلیونی می‌دادند حالا صحبت از پیشنهادات چند میلیاردی می‌کنند و رقم پیشنهادی برخی از ستاره‌ها از مرز ۱۰ میلیارد هم عبور کرد.
ایوب اصغرخانی مربی سازنده تیم‌های پایه و کارشناس فوتبال در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: رشد یک شبه و عجیب رقم قرارداد بازیکنان دلایل متعددی دارد از جمله ممانعت از ورود بازیکن و مربی خارجی، تورم حاکم در کشور و بالا رفتن همه مخارج و... اما یکی از دلایل عمده آن بی اهمیتی یا کم اهمیتی باشگاه‌ها به آکادمی‌ها، تیم‌های پایه و به طور کلی امر خطیر بازیکن سازی است. چرخه تولید بازیکن در سالهای گذشته ناقص مانده و برای همین تعادل بازار برای امسال برهم خورده است. بی توازنی عرضه و تقاضا در بازار نقل و انتقالات یکی از اصلی ترین دلایل رشد نرخ قرارداد بازیکنان است.
وی اضافه کرد: ۱۶ تیم لیگ برتری داریم که این تیم‌ها تقریبا ۴۰۰ بازیکن نیاز دارند و این در حالی است که واقعا ما ۴۰۰ بازیکن در سطح لیگ برتر نداریم. نداریم، چون در سالهای گذشته باشگاه‌ها و مدیران به سازندگی در تیم‌های پایه و آکادمی‌های خود بی تفاوت و کم اهمیت بودند. مدیران کم اهمیت بودند، چون آنها دیدگاه‌های زودگذر دارند. چون تضمینی برای حضور بلند مدت ندارند و می‌دانند پایه‌های صندلی مدیریت آنها لق است و تنها به نتایج تیم بزرگسالان بستگی دارد.
اصغرخانی گفت: این عیب بزرگ فوتبال است و می‌بینیم شکل گیری یک چرخه که از عدم تضمین برای مدیران، عدم شایسته سالاری در انتخاب مدیران، کم اهمیتی به تیم‌های پایه کار را به اینجا می‌رساند که امروز مشاهده می‌کنیم. همه اینها دست به دست هم داده تا تعداد کافی فوتبالیست شایسته و در حد لیگ برتر نداشته باشیم و ستاره‌ها به همین دلیل نرخ شان را بالا می‌برند.
مربی تیم‌های پایه فوتبال تاکید کرد: اگر آکادمی‌ها در سالهای گذشته کارشان را درست انجام می‌دادند و الان به قدر کفایت بازیکن در حد لیگ برتر داشتیم، امروز بازیکنی پیشنهاد ۱۰ میلیاردی نمی‌داد چون به تعداد مکفی آلترناتیو داشت و برای این ستاره‌ها همین که بتوانند پیراهن تیم بزرگی که در آن حضور داشتند را با رقمی معقول حفظ کنند، کفایت می‌کرد.
