میتوان برای بهبود روحیات و شاخص توده بدنی مدتزمانی که بیتحرک از رایانه یا تلویزیون استفاده میشود با فعالیتهای دیگر جایگزین کرد.
به گزارش خبرداغ به نقل از مدیکال نیوز، شواهد زیادی وجود دارد که سبک زندگی بیتحرک نسبت به زندگی فعال از سلامت کمتری برخوردار است.
سارس، کووید -19 و قرنطینه فعالیت یا ورزش را برای بسیاری از افراد دشوار کرده است.
برخی از شرایط فعلی مانند دورکاری از خانه اجباری است اما برخی از آنها مانند ساعات تماشای تلویزیون اختیاری است.
تحقیق جدید روشهای بهتر و شاید شگفتآوری برای گذراندن اوقات فراغت معرفی میکند که برای سلامتی ما مفید است.
نتایج این تحقیق نشان میدهد که خوابیدن، بهتر از گذراندن ساعتها در جلوی صفحه تلویزیون یا رایانه است و این در مورد انجام کارهای سبک خانه نیز صادق است.
این نتایج برای افراد در خانهنشینی سودمند است.
جاکوب مایر، محقق اصلی این تحقیق از دانشگاه ایالتی اوهایو در کلمبوس میگوید: "ما میتوانیم رخدادهای زندگی را کنترل یا مدیریت کنیم و این مدیریت بهسلامت روان ما کمک میکند."
فرار از مبل
نتایج تحقیقات قبلی نشان دادهاند که در ایالاتمتحده بزرگسالان بهطورمعمول 75درصد از ساعت بیداری و 90درصد اوقات فراغت خود را بهصورت بیتحرک میگذرانند.
بر اساس دادههای اولیه محققان که در ماه مه منتشر شد، حتی بزرگسالان فعال نیز دریافتهاند که میزان فعالیت آنان به میزان 32 درصد در دوران قرنطینه کاهشیافته است.
طی قرنطینه و بعد از یک کار روزانه، شاید ما به دنبال فعالیتی نیروبخش در چهاردیواری منزل خود باشیم و مشغول شدن به سرگرمیهای آنلاین ممکن است شکلی منطقی از این تفریح به نظر برسد.
بااینحال، تحقیق جدید دانشگاه اوهایو گزینههای بهتری را پیشنهاد میکند تا افراد بتوانند بهراحتی در قرنطینه انجام دهند.
مایر اظهار کرد: " اگر مردم احساس کنند این تغییرات شدنی است و نیاز به یک تغییر اساسی نیست، شاید تغییر رفتار آنان راحتتر باشد."
اولین نتیجهگیری از تحقیق این است که مردم ممکن است فقط خاموش کردن تلویزیون و خوابیدن شبانه را رهایی از بی تحرکی بدانند اما محققان خواب بیشتر را با احساس استرس کمتر، داشتن روحیه بهتر و حتی داشتن شاخص توده بدنی پایینتر (BMI) در ارتباط دانستند.
آنان همچنین برخی فعالیتهای سبک در خانه را با کاهش مداوم در BMI و همچنین بهبود خلقوخوی مرتبط میدانند.
درحالیکه مطالعات قبلی و تحقیق حاضر ارزش فعالیتهای متوسط تا شدید را اثبات میکنند، مایر و همکاران وی مزایای واقعی را حتی در فعالیتهایی که کمتر طرفدار دارند، ازجمله راه رفتن در زمان صحبت با تلفن، یا ایستادن در هنگام آمادهسازی شام مشاهده کردند.
ممکن است مردم حتی برخی از این کارها را بهعنوان فعالیت بدنی قبول نکنند. بااینحال، این محقق اظهار کرد که این کارها بیشتر از اینکه فعالیتهای کمتحرکی باشند، برای شما مفیدند.
وی استدلال میکند: "فعالیت سبک مانند رفتن به سالن ورزشی یا پیادهروی تا محل کار شدت کمتری دارد. اما انجام این نوع فعالیت برای کم کردن زمان طولانی نشستن بیتاثیر نیست."
تحقیق کنونی
دانشگاه اوهایو دادههای تحقیق معادله انرژی را که در سالهای 2010 تا 2015 در دانشگاه کارولینای جنوبی انجام شد، مورد تجزیهوتحلیل قرارداد. در این تحقیق 423 شرکتکننده در سنین 21 تا 35 سال شرکت کردند و مقادیر BMI آنان بین 20 تا 35 بود. هر فرد برای شرکت در این تحقیق 500 دلار دریافت کرد.
محققان برای اندازهگیری دقیق سطح فعالیت شرکتکنندگان، بازوبند حسگر پوشیدنی را که یک وسیله ردیابی فعالیت است به آنان دادند تا از اشتباهات ناشی از خود اظهاری، پیشگیری کنند.
هر شرکتکننده به مدت 10 ساعت متوالی در 24 ساعت شبانهروز بهجز زمان فعالیتهای مبتنی بر آب، مانند استحمام یا شنا موردبررسی قرار گرفت.
افراد فعالیتهای خود را در دورههایی که بازوبندهای خود را نمیپوشیدند، ثبت میکردند. آزمون پیگیری یک سال پس از تحقیق، مزایای ماندگار ورزش سبک را بجای بیتحرکی نشان داد.
حالتهای شرکتکنندگان با استفاده از خود اظهاری ثبت شد. با استفاده از مقیاس درک فشار 10 موردی کوهن، میزان درک آنان از فشار اندازهگیری شد. قد و وزن هر فرد برای تعیینBMI نیز اندازهگیری شد.
این تحقیق، ارتباط دوره طولانیمدت بیتحرکی را با شرایط ضعیفتر سلامتی و روحی و نیز ارتباط سطوح فعالیت بدنی متوسط تا شدید را با شرایط بهتر سلامتی و روحی نشان میدهد.
همچنین این تحقیق ارزش ورزش سبک و خواب را نشان میدهد و محققان از تاثیر مثبت ورزش سبک و بهویژه تاثیر طولانیمدت آن ابراز شگفتی میکنند.
بنابراین، ممکن است حتی خواب بهتر از نشستن باشد، یعنی اگر میخواهید فقط بنشینید و کاری انجام ندهید، بهتر است قبول کنید که بخوابید.
نتایج این تحقیق در مجله آمریکایی پزشکی پیشگیری منتشرشده است.
ایسنا