از جمعه تا سه‌شنبه؛ ایران، آرامش می‌خواهد و دعا

 آخرین ساعات پنجشنبه بود که ناگهان خبر گرانیِ بنزین آمد و تقریبا از اولین ساعات جمعه تنش در برخی نقاط کشور آغاز شد. شاید جمعه کسی فکرش را نمی‌کرد که اعتراضات ادامه‌دار و تا این حد گسترده شود (از لحاظ پراکندگی جغرافیایی).

اما اعتراضات ادامه‌دار شد و اولین حادثه شاید مرگ یک معترض در سیرجان بود. ساعاتی بعد ویدئوی مرگِ معترض دست به دست شد و فضای تازه‌ای رقم خورد. به مرور شهرهای خوزستان و در راس آن بهبهان متشنج شد و چند ساعت بعد بوشهر، ماهشهر و البته شهرهایی نظیر جهرم هم کمی آشفته شدند.

در کش و قوس تشدید فضای رادیکال، زمزمه‌هایی از تلاش برخی نمایندگان برای بازگرداندن طرح افزایش قیمت بنزین شنیده می‌شد و حتی نمایندگانی چون محمود صادقی بحث استعفا را پیش کشیدند، همزمان رهبرمعظم انقلاب طی یک سخنرانی از تصمیم سران قوا حمایت کردند و حرف‌های ایشان فصل‌الخطاب بود.

 متعاقب این فضا، اعتراضات به تهران کشیده شد و البته آن چه که مشهودتر بود شدت اعتراضات در مناطق حاشیه‌نشین بوده، اسلامشهر، رباط کریم، شهریار، بومهن و کرج و ملارد و فردیس از جمله نقاطی بوده که حجم ناآرامی‌ها در آن زیاد بود. در اصفهان مترو تعطیل شد و مناطقی مثل شهررضا و نجف‌آباد هم خیلی روبه راه نبوده، کرمانشاه هم معترضان کم‌شمار نبودند و تعداد بازداشتی‌ها بنا به اعلام رسمی زیاد بوده، اعتراضات پراکنده در ارومیه و تبریز و مناطقی از مازندران هم دیده شده، در تهران مناطقی مثل صادقیه و خیابان پیروزی و تهرانپارس شدت ناآرامی‌ها بیشتر بوده و مناطق مرکزی آرام بوده.

دیروز بود که در دانشگاه تهران هم تحرکاتی دیده شده و دانشجویان اعتراضات پراکنده‌ای داشتند. شیراز و کردستان هم ناارامی‌هایی داشته و درباره‌ی تعداد کشته‌ها نمی‌شود اظهار نظر دقیقی کرد. آمارهای رسمی فوت سه بسیجی در غرب تهران، یکی از پرسنل نیروی انتظامی در ملارد و آن مرگ سیرجان را تایید می‌کنند اما همان‌طور که ربیعی گفت، درباره مرگ معترضان نمی‌شود به آمارهای فزاینده‌ی رسانه‌هایی چون ایران‌اینترنشنال و یا بی‌بی‌سی فارسی اعتماد کرد و مسلم است که تا زمان تشخیص مراجع رسمی منتظر بمانیم.

به موازات این فضای اعتراضی، قطع اینترنت مشهودترین تغییر زندگی مردم در این چند روز بوده. می‌شود این طور نگاه کرد که عدم دسترسی به توئیتر، اینستاگرام، تلگرام و واتس‌اپ میانگین گوشی دست گرفتن مردم خیلی کمتر شده، این را می‌شود در کوچه و خیابان به وضوح حس کرد، همان قدر که حسی از کم اطلاعی مردم را دربرگرفته اما خب تجربه لمس زندگی پیشادیجیتال کمی حال و هوای زندگی را عوض کرده.

روزنامه‌ها هم در پوشش اتفاقات بیشتر خواستار برخورد با معترضان شده‌اند، برخی هم سعی کرده‌اند از کنار ماجرا بگذرند.

آتش‌سوزی، شعار و در بعضی از مناطق محدود تخلیه مغازه‌ها وجه اشتراک ماجراست و آن چه که ایران می‌خواهد، آرامش و دعاست.