به گزارش
خبرداغ، محمد جلالی در عصر ایران نوشت: شاید بارها از گوشه یک خیابان و یا راهروهای مترو عبور کرده باشید و نوایی از یک موسیقی کلاسیک و یا پاپ به گوشتان رسیده باشد.
بیتردید
کمی مکث میکنید، با گوش فرا دادن به نتهایی که پشت سر هم ردیف شده آرام
میگیرید و دست در جیب کرده و بابت آرامشی که به شما داده شده مبلغی را در
جعبهی باز شدهی کنار خواننده یا موزیسین میاندازید و میروید.
ارتباط
خواننده و شنونده ارتباطی دو سویه در هر سطحی میباشد. در مراحل پیشرفته
آن وقتی خواننده بر روی سن قرار میگیرد، میخواند تا شنونده داشته باشد.
خواننده بدون شنوده یعنی کار برای هیچ.
از
طرفی خواننده هیچ وقت اجازه ندارد مرز بندی کند. او برای همه میخواند و
نیاز به تشویق همگان دارد. وقتی بنان ترانه «ای ایران» را سر داد همه
خواندند از زن تا مرد. از کودک تا مُسن از مسلمان تا مسیحی از پارس تا عرب.
ایرانی بودن ملاک بود و لاغیر.
در موسیقیهای پاپ هم به همین شکل است وقتی خوانندهای مثل بهنام بانی با هیجان «قرص قمر» را میخواند همگان به وجد میآیند.
در فضای کنونی خواننده نمیتواند دستهبندی کند و بگوید این باشد و آن نه!
امیرحسین
مقصود لو معروف به «تتلو» توانسته بود با ترفندی عجیب 4 میلیون فالوئر را
در اینستاگرام جذب نماید و همین مسئله سبب شد تا او خود را به عنوان رهبری
خودخواسته بداند و از مخاطبان بخواهد که کامنتهایی با عناوینی مثل
«بغبغو» زیر پستهایش بگذارند. او که خود را یک سلبریتی 4 میلیونی میدید
در جریان انتخابات ریاست جمهوری هم خارج از مسیر ایدئولوژی خود به سوی
ابراهیم رئیسی رفت و از طرفدارانش خواست تا به او رأی دهند!
این
خواننده زیرزمینی دارای نوسانات زیادی از ابراز عقیده بود ولی در این راه
کارهایی میکرد که دهان برخیها باز میماند مثلاً اجرا بر روی ناو جنگی و
عبور از دهها مجوز و خط قرمز! اما همه اینها سبب نشد تا تتلو از چشم مردم
بیفتد؛ اوج زوال این خواننده پاپ زمانی بود که او میان مرد و زن خط کشید و
از هوادارانش خواست تا به زنان بتازند و ترویج خشونت علیه زنان کرد و همین
امر سبب شد تا با گزارشات متعدد مردمی و بررسیهای اینستاگرام پیج این
خواننده بسته شود و پایانی باشد بر زمامداری فردی نامتعادل بر میلیونها
فالوئر.