عدهای از همان ابتدای فصل زوم کردهاند روی جدایی برخی بازیکنان که البته بهحق جدایی آنها نیز در روند فعلی استقلال بیتاثیر نیست. بازیکنانی مانند تیام، جباروف یا ابراهیمی و حتی حسینی و نورافکن هر کدام برای خود یلی بودند و خیمه استقلال فصل گذشته نیز روی قامت آنها استوار بود اما یک نفر دیگر هم که در میانه میدان میدرخشید و به اصطلاح فوتبالیها هر کاری دلش میخواست میکرد نیز در استقلال بود؛ او حالا هم هست و فقط یک مصدومیت بد برای چند ماه خانهنشینش کرد!
داریوش شجاعیان، بازیکن خوشاستیل و تکنیکی استقلال با خوشرقصی در میانه میدان بهخصوص در اواخر فصل گذشته بهقدری خوب بود و در موفقیتهای تیم شفر نقش ایفا میکرد که حتی به اردوی تیم ملی هم دعوت شد و یکی از 23 بازیکن اعزامی کیروش برای جام جهانی 2018 روسیه بود اما دقیقه 37 بازی با ذوبآهن، جهنمی شد برای این بازیکن پابهتوپ و تکنیکی که از طراحی حملات و کمک به دفاع تیمی تا گلها و پاسگلهایی که برای استقلال میداد و میزد، هر کدامشان برای منفجر کردن یک ورزشگاه کفایت میکرد.
شجاعیان را از روزهای درخشانش در گسترشفولاد میشناسیم تا جایی که تشعشع این درخشش چشمان کیروش را هم گرفته و او از گسترش به دفعات به اردوی تیم ملی فوتبال ایران هم دعوت شد و بارها نیز لباس مقدس تیم ملی را هم بر تن کرد.
از همان ابتدا بیشتر بهعنوان یک فانتزیباز اسم خودش را مطرح کرد و چه بسا در همان دوران اوج حضور در تبریز هم دریبلهای گاه و بیگاهش صدای فراز را هم در میآورد؛ با این حال شجاعیان به چنان مرزی از پختگی و بلوغ فنی و حرفهای رسیده بود که این دریبلها و بازی فانتزیاش نیز در خدمت استقلال بوده و امروز که نیست غیبتش در میانه میدان بیش از هر زمان دیگری احساس میشود.
تمام آنهایی که رفتند به کنار و امروز همهجا صحبت از آنهاست اما داریوش شجاعیان هم یکی از ستونهای فصل گذشته استقلال و عصای دست شفر در میانه میدان بود و درصورتی که به مرز آمادگی برسد و دوباره به میادین بازگردد، میتوان انتظار روزهای بهتر استقلال را از حالا کشید.