خط دفاعی پرسپولیس ثابت کرد که بیش از حد به حضور سید جلال حسینی وابسته است و اگر در یک بازی او را در اختیار نداشته باشد، به راحتی از هم می پاشد و اصلا نمی شود روی درخشش مدافعینی نظیر شجاع خلیل زاده حساب کرد. بیرانوند هم یک بار دیگر نشان داد که هنوز راه زیادی برای تبدیل شدن به دروازه بانی مطمئن و شش دانگ دارد. به نظر می آید درخشش او هم رابطه مستقیمی با بازی کردن یا نکردن کاپیتان پرسپولیسی ها داشته باشد. او که در این بازی تقریبا سیوی نداشت، بار دیگر تردیدهای زیادی را برای حضورش در جام جهانی به عنوان دروازه بان اول تیم ملی ایران در اذهان ایجاد کرد!
دیگر نقطه تاریک پرسپولیس اما در این بازی تصمیمات برانکو ایوانکویچ بود. او همچنان به سنت لجبازی خود ادامه داد و حاضر نشد در این بازی حساس از محسن مسلمان که می توانست گره گشای بازی باشد استفاده کند. روش برانکو در پرسپولیس به گونه ای بوده که او یا آنقدر به بازیکنان تعویضی اش کم بازی می دهد که آن ها از فرم خوب خود خارج شوند و افت کنند، یا آنقدر به حضور یک بازیکن در ترکیب پافشاری می کند که عملا آن بازیکن از بازی کردنش مطمئن است و تقریبا در زمین فقط راه می رود! موردی که در بازی مقابل الجزیره و در عملکرد بازیکنانی مثل منشا و بشار رسن دیده شد و آن ها به عنوان بازیکنانی تعویضی نتوانستند عملکرد قابل قبولی داشته باشند و شرایط را به نفع پرسپولیس تغییر دهند.
این ها نکاتی است که نمی تواند به راحتی از کنارشان عبور کرد.پرسپولیس افت کرده و برانکو و سایر عوامل فنی باید فکری به حال وضعیت این روزهای تیم شان بکنند.