همین حالا برانکو یک بازی را باخته و کلی حرف میخورد که البته یک بخشش درست است ولی بعضیها هم بیانصافی میکنند. نگارنده یک بار برای همین آقای برانکو بعد از یک باخت بد آسیایی نوشتم «خیلی هم پروفسور نیست» که کلی حرف شنیدم. ما باید بپذیریم مربیانی که به ایران میآیند، هیچکدام امروز در سطح اول دنیا مطرح نیستند چون اگر بودند، اساساً به ایران نمیآمدند. همین برانکو اگر در اروپا روی بورس بود، الان مربی تیم ملی کرواسی در جام جهانی بود. پس منطق حکم میکند که ما هم به اندازه دانش و توان یک مربی به او فشار بیاوریم و البته بدانیم که برد و باخت همیشه هست. برانکو یک روز الاهلی عربستان و استقلال را میبرد و یک روز هم به الهلال و السد میبازد. شفر همین ۲ هفته قبل به ذوبآهن باخت و خیلی از قدیمیهای استقلال گفتند سنش بالا رفته و خون به مغزش نمیرسد! اما حالا که الهلال را برده، عدهای دارند در حد گواردیولا او را بالا میبرند.
واقعیت این است که شفر تأثیر فنی خوبی روی استقلال گذاشته و تیم بیشخصیتی که ۶ گل از العین خورد را به تیمی تبدیل کرده که الهلال را میبرد و صاحب برنامه و شخصیت شده اما همین استقلال هم بدون ایراد نیست و به فرض هنوز در خط حمله فاقد یک مهاجم ششدانگ است، پس حجم تعریف و تمجیدها باید به حدی باشد که توی ذوق نزند.
تا همین هفته گذشته ۹۰ درصد پرسپولیسیها علیه طارمی موضع داشتند و میگفتند همان بهتر که او رفت و علیپور هر هفته گل میزند. استدلال آنها هم این بود که تیم نباید به یک بازیکن وابسته باشد که البته حرف درستی است ولی با یک بازی که طارمی ۲ گل در آسیا به تراکتورسازی زد و علیپور به السد گل نزد، ناگهان دیدگاهها ۱۸۰ درجه عوض شد! در حالی که همین طارمی با اینکه در ماجرای ریزاسپور و هدایتی به شدت مقصر بود اما فصل گذشته نقش بسیار پررنگی در رساندن پرسپولیس به نیمهنهایی آسیا داشت.
ما باید قبول کنیم که فوتبال بالا و پایین زیاد دارد. اگر امروز از برانکو انتقاد میکنیم (که البته باید انتقاد کنیم و مثلاً بپرسیم چرا مسلمان مقابل السد بازی نکرد؟!) حجم و شدت این انتقادات باید طوری باشد که اگر ۱۰ اسفند دوباره استقلال را برد، بتوانیم از او تعریف کنیم و مثلاً از تعویضهای مثبتش بگوییم و بنویسیم. در مورد شفر هم همین اعتقاد را داریم. ۱۵ سال قبل استقلالیها با رولند کخ کاری کردند که پا به فرار گذاشت اما امروز الحمدلله بستر کار برای شفر فراهم است، فقط باید اگر او هم مثل برانکو یکی، دو باخت بد آورد، پشتش ایستاد نه اینکه با اولین شکست و اولین تعویض بد، بلای امروزِ برانکو را بر سرش آورد.
خبرورزشی