با اين حال اما اين دست شايعات صحت ندارد چون عملاً بيرانوند نميتواند در صورت جدايي از پرسپوليس به صورت مستقيم لژيونر شود. دليل اين امر نيز موضوع خدمت سربازي بيرانوند است. او تا وقتي دفترچه اعزام به خدمت پر نكرده و راهي خدمت سربازي نشود، امكان ندارد مجوز لژيونر شدن و خروج طولاني مدت از ايران را بگيرد.
اتفاقاً در اين مورد سختگيريهاي زيادي نيز براي بيرانوند و بازيكناني با شرايط او وجود دارد زيرا مهرداد پولادي برخلاف اين جريان حركت كرد و در حالي كه براي گذران دوران خدمتش بعد از لژيونري بايد راهي ايران ميشد، زندگي خارج از كشور را برگزيد و هرگز به كشور برنگشت. حالا بيرانوند براي خروج از ايران و لژيونر شدن حداقل بايد يك سال سرباز باشد و سپس با محاسبه كسري خدمتش ميتواند به تيمهاي ديگر برود. در حال حاضر فقط تراكتورسازي از جمع تيمهايي كه مجوز جذب سرباز دارند، در ليگ برتر فعالیت ميكند كه اين باشگاه نيز رسماً اعلام كرده بيرانوند را نميخواهد. فجرسپاسي و ملوان در ليگ دسته يك و نيروي زميني در ليگ دسته 2 نيز ميتوانند بازيكن سرباز جذب كنند اما امكان اينكه بيرانوند به عنوان گلر شماره يك تيم ملي به اين تيمها برود، صفر است.
دروازهبان سرخپوشان با همين منطق، از پرسپوليس جدا نميشود زيرا بعد از جدايي از جمع سرخپوشان مجبور است در يك تيم داخلي ديگر توپ بزند و نميتواند لژيونر شود. اين هم چيزي نيست كه بيرانوند دنبالش باشد. اگر تراكتورسازان به او چراغ سبز نشان ميدادند، بعد از درگيري با هواداران بهترين فرصت برايش پيش ميآمد كه به اين باشگاه رفته و زير نظر مربي محبوبش يعني يحيي گلمحمدي كار كند و دوران خدمتش را نيز پشت سر بگذارد ولي اين فضا برايش ايجاد نشد.
خبرورزشی