ربیعی: وضع اشتغال بد نیست، اما بیکاری بحرانی است

به گزارش خبرداغ به نقل از آفتاب،علی ربیعی با بیان اینکه تمام کسانی که به کار نیاز دارند با وزارت کار طرف هستند، اظهار کرد: سمت عرضه نیروی کار با وزارت کار مواجه است و کار برنامه‌ریزی، تقسیم بندی و آموزش افراد جویای کار بر عهده وزارت کار است.

وی ادامه داد: از سوی دیگر به برنامه اشتغالی نیاز داریم که بر اساس آمایش اشتغال استانها صورت بگیرد. در حال حاضر وزارت جهادکشاورزی، ارتباطات، صنعت، تولید و خدمات و گردشگری ایجاد شغل می کنند ولی هیچکدام مسولیتی که یک آمایش استانی و محلی به دست بدهند ندارند در حالی که وزارت کار باید بداند در کدام نقاط و چه شغلی ایجاد شود.

ربیعی که خود را وزیر بیکاران می‌داند معتقد است بیش از آنچه وظیفه اختیاری وزارت کار بوده موضوع ایجاد شغل را دنبال کرده است.

او با بیان اینکه اشتغال و بیکاری دو مقوله جدا از هم هستند، ‌ ادامه داد: معتقد نیستم که وضع اشتغال بد است اما وضع بیکاری بحرانی است طبعا وقتی شغل ایجاد می‌شود بیکاری هم کم می‌شود ولی تعداد بیکاران زیاد و نگران کننده است.

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با بیان اینکه در دولت یازدهم به طور متوسط سالی ۶۰۰ هزار شغل ایجاد شده است، افزود: این میزان شغل در دنیا نُرم بدی نیست. ما اقتصاد را در شرایطی تحویل گرفتیم و در دورانی آمدیم که بحران‌های مختلف را تجربه کردیم. سالی یک میلیون نفر وارد بازار کار می‌شوند که باید برایشان ایجاد شغل کنیم ولی سه میلیون و ۲۰۰ هزار نفر بیکار هم از قبل داریم که اگر بخواهیم برای این تعداد شغل ایجاد کنیم، اندازه اقتصاد ایران به گونه‌ای نیست که بتوان سالی ۱.۵ میلیون شغل ایجاد کرد. کدام اقتصاد دنیا چنین کاری می تواند انجام دهد؟

وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که اگر رشد حاصل شده چرا مردم آن را احساس نمی‌کنند؟ اظهار کرد: شیب و جهت گیری ما برای خروج از رکود درست است. اعداد و ارقام قابل دستکاری نیستند ولی چرا در زندگی مردم تاثیر ندارد دلایل مختلف اقتصادی و اجتماعی دارد.

ربیعی تصریح کرد: رشد صورت گرفته ولی هنوز در زندگی مردم تاثیرش را نگذاشته است چون قدرت خرید مردم پایین است. طبعا وقتی کشوری ۵.۶ درصد کسری رشد نسبت به برنامه‌اش دارد و دچار رکود مزمن است رشد در سالهای اول کیفیت لازم را ندارد بنابر این باید چند سالی طول بکشد تا این رشد در زندگی مردم اثر بگذارد.

به گزارش ایسنا، وی افزود: ما از رکودی که در سال ۱۳۹۲ حرف می‌زدیم، گذشتیم، ‌سال ۱۳۹۳ سه درصد رشد کردیم و در سال ۱۳۹۴ بنا به عوامل بیرونی رشد پایین آمد ولی اکنون در سال ۱۳۹۶ از رکود خارج شدیم و برای آنکه ثر رشد در جامعه ملموس شود به رشد با کیفیت نیاز داریم.

به گفته وزیر کار، در حال حاضر بخش نفت و گاز با رشد قابل توجهی همراه است و با ۱۲ میلیارد تومان در بخش نفت و گاز می‌توان یک شغل ایجاد کرد. در بخش پتروشیمی با ۳ میلیارد تومان و در بخش لاستیک با ۷۰۰ میلیون تومان یک شغل ایجاد می‌شود به همین دلیل مردم باید اثر رشد را در صنایع پایین دستی و کوچک ببینند و لمس کنند.

ربیعی که در برنامه تهران بیست سخن می‌گفت، درباره علل بیکاری ادامه داد: بیکاری علل مختلفی دارد که یکی از آنها بر می‌گردد به زمانی که دهه شصتی‌ها در دهه ۸۰ شغل پیدا نکردند. متاسفانه اندازه اقتصاد هم در دوره‌ای کوچک شد و موجب شد هم ریزش نیروی کار داشته باشیم و هم شغلی ایجاد نشود.

وزیر کار افزود: در دولت قبل در سال ۹۵ یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر وارد بازار کار شدند ولی تنها برای ۶۰۰ هزار نفر شغل ایجاد شد که نمی‌تواند پاسخگوی نیاز بازار کار باشد به همین دلیل است که باید بین بیکاری و اشتغال تمایز قایل شویم.

وی درعین حال درباره شاغل محسوب کردن کسانی که در هفته یک ساعت کار می‌کنند، گفت: بارها در این باره صحبت کرده‌ام و امیدوارم که این بحث تمام شود. مرکز آمار ایران بیش از ۳۰ سال است که آمار می‌دهد بنابر این نباید روی آمار تشکیک کنیم.

ربیعی ادامه داد: مطالعات ما نشان می‌دهد ۳.۴ درصد شاغلان در هفته کمتر از ۱۶ ساعت کار می‌کنند بنابر این وقتی به عدد یک ساعت و دو ساعت می‌رسد خیلی ناچیز می‌شود. سازمان جهانی کار این محاسبه را گذاشته تا ارزش کار زنان در خانه را هم بتوانیم بسنجیم. ما هم باید به این سمت برویم ولی اکنون ارزش کار تولیدی زنان در خانه را حساب نمی‌کنیم.

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در بخش دیگری از صحبتهای خود با بیان اینکه روی فرهنگ ایرانی تعاون کار نکرده‌ایم، اظهار کرد: بعضا ایراد می‌گیرند که چرا سهم تعاون ۲۵ درصد نشده است ولی در کدام اقتصاد؟ وقتی اقتصاد رشد نکرده تعاون نمی‌تواند به سهم ۲۵ درصدی برسد وگرنه در بخش‌هایی که زمینه رشد واقعی داشته وارد شدیم و موفق هم بودیم مثل طرح روستا تعاون و تعاونی‌های تامین نیاز ولی بعضی تعاونی‌ها هم در قالب تعاون بانکهای بزرگ زدند و شکست خوردند و بحران درست کردند اما تعاونی‌های مسکن واقعا تعاونی بودند و به نسبت عملکرد خوبی داشتند.

وی در پایان با بیان اینکه باید روح جمعی و مشارکت را در جامعه گسترش دهیم تا تعاون در مسیر خود قرار گیرد و به فرهنگ ایرانی برگردد، ‌ گفت: من تعاون را نه به عنوان یک روش بلکه یک ایده برای نجات جامعه ایران می‌دانم و معتقدم که بیش از همه به تعاون و تکیه گاه بودن همه نیاز داریم.