| |
سهشنبه ۰۲ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ۱۲:۱۶
بروزرسانی ۴ دقیقه پیش
متن نامه آرزو ولی پور بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام خواهرم
چه غرورانگیز صبر زینبی‌ات را به رخ جهان کشیدی و چقدر عاشقانه، عشقت را به آسمان‌ها سپردی.
شکستن قلبت را پشت دیوار مقاومت و ایستادگی پنهان کردی تا خیمه اعتقاد محسن عزیزت محکم و پابرجا بماند.
مگر کربلا را دیده بودی؟
مگر در کلاس صبوری زینب شاگردی کردی؟
مگر تجربه شمر و خولی و سر و خنجر و حنجر را داشتی که اینک اینگونه مقاوم، دلیری و شهامتِ عشقت را با سکوت شکوهمندانه‌ات فریاد میکنی! و «ما رایتُ الا جمیلا» سر می‌دهی.
تاریخ تکرار میشود.
شمرزادگان برای محبان حسین (ع) خنجر تیز کرده‌اند.
در این آوردگاه خونین، سربلند کسی است که سر بدهد و خاندانی عزیز خواهند ماند که در این سرسپردگی شریک باشند.
از عروس حنظله، مادر وهب، همسر قیس و زبیر شنیده بودم و گمان می‌کردم در کنار امام حسین (ع) بودن، آن‌ها را چنین عاشق و شیفته پرواز و سرسپرده کرده بود.
اما این گمان اشتباهی است.
با حسین بودن کافی نیست، دل به حسین سپردن شرط است، که راهِ آسمان را به رویت بگشاید.
خیمه‌ات همیشه برقرار باد خواهرم...
زین پس خیمه‌ات کلاس درسی است که در مکتب زلالِ صبوری‌ات رازِ زینبی ماندن را سینه به سینه به زنان و دختران این مرز و بوم منتقل میکنی.
خوشا به غیرتت...
خوشا به عزتت؛ و خوشا به حریم ملکوتی صبرت که زین پس ناگفته‌های بسیارِ سرسپردگی را برای عاشقان اباعبدلله (ع) معلمی خواهی کرد.
سربلند شدی خواهرم...
اینک با تو هم‌آوا خواهیم شد، با قدی افراشته و چشمانی پرفروغ و قلبی پر از تمنای انتظار، که: (الهم عجل لولیک الفرج)؛ و (سر‌ها می‌دهیم تا سرت سلامت باشد مولا جان)
و چه زیبا با خون خود ماندگار کرد این عبارت را آن عزیز از زمین رهیده‌ی به آسمان رسیده: دشمنان بدانند اگر از سر‌های ما کوه‌ها بسازند، فرزندانمان هرگز در کتاب تاریخ خود نخواهند خواند که سید علی تنها ماند...
خواهرم به استواری‌ات مفتخریم و این سنگر را ر‌ها نخواهیم کرد، که امروز سنگر‌ها رزمنده‌هایی می‌طلبند همچون سرباز‌های ولایت که در تمنای پرواز چشم به آسمان شهادت دوختند.
خیمه‌ات برقرار و محسن عزیزت همنشین با اباعبدالله باد ان‌شاالله.
