اقتصاد ایران در بیش از 70 سال گذشته همیشه با نوسان نرخ تورم مواجه بوده نوسانی که به جز چند سال محدود همیشه در مدار مثبت حرکت کرده و در دوره های کوتاهی هم تک رقمی شده اما در بیشتر سنوات نرخ رو به رشدی داشته و رکوردهای دو رقمی سنگین و حتی 3 رقمی را هم تجربه کرده است. این نوسان عموما ارتباط معناداری به حال و روز سیاسی کشور و سیاست گذاری های اقتصادی کشور داشته یعنی بسته به شرایط نرخ تورم واکنش نشان داده و فراز و فرود متوالی را تجربه کرده است. به عبارت دیگر همان اندازه که رخ دادهای سیاسی از جمله جنگ جهانی اول و جنگ 8 ساله با عراق و تحریم های بین المللی در مسیر حرکت شاخص نرخ تورم اثرگذار بود، سیاست هایی که دولت ها برای نظم دهی به اقتصاد کشور در پیش گرفته اند در هدایت نرخ تورم موثر بوده است.
مصاحبه با محمدرضا رنجبر فلاح دکترای اقتصاد پول، عضو هیأت علمی مرکز دکترای دانشگاه پیام نور و مدیرعامل سابق بانک تجارت نگاهی است به مسیری که اقتصاد ایران و نرخ تورم طی کرده و بر دیگر مولفه های اقتصادی از جمله نرخ رشد این اقتصاد اثرگذاشته است. در این مسیر و در سال های دهه 30 تورم 3 رقمی شده و بلافاصله بعد از آن به مرز منفی برگشته، در دهه 40 بهترین روزهای خود را تجربه کرده و با رشد اقتصادی به تعادل رسیده بعدها هم با اتفاقات دوران انقلاب و جنگ تحمیلی دوباره گرفتار نوسان شده است. در ادامه 3 دولت سازندگی، اصلاحات و بهار هم با برنامه های اقتصادی و سیاسی خود هرکدام نرخ تورم را به سمتی کشاندند تا بالاخره تورم بیش از 40 درصدی به عنوان میراثی از گذشته به دولت یازدهم برسد آن هم با احتساب و وجود رشد اقتصادی منفی.
بخش دوم مصاحبه با محمدرضا رنجبر فلاح که واکاوی تجربه دهه 20 تا قبل از انقلاب است را می خوانید. بدیهی است بررسی تاریخی نرخ تورم و اثار سیاسی حاکم بر شرایط ان زمان به منزله تایید کارنامه انهانیست بلکه بهانه ای برای درس گیری از تاریخ برای مسیر پیش رو باشد.
محمدرضا رنجبر فلاح : از خود شاه گرفته تا خیلی از افراد دیگر که این را شانس بزرگ برای خروج از عقب ماندگی اقتصادی می دانستند این منابع را صرف طرح هایی کردند که لازم نبود و در نتیجه این منابع در جامعه تزریق و موجب تورم شد و برای اینکه جلو افزایش قیمت ها را بگیرند کمیسیونی درست شد و مداخله در اقتصاد بالا گرفت و در نتیجه یک فرصت بزرگ برای رشد اقتصاد ایران به یک تهدید بزرگ تبدیل شد.