اظهارنظر «عسگرپور» درباره «ویلایی‌ها»

«به نام خدا

ویلایی‌ها یک فیلم دست اول است، معمولاً حرف زدن درباره آثار دستِ اول درعین حال که ظاهری ساده دارند، سخت هم هست. قرار است در این فیلم با لحظات تلخ و شیرین جماعتی آشنا شویم که مشابه‌شان در این ایام کمتر یافت می‌شود و این یعنی همان خواستی که بسیاری از فیلمسازان فیلم‌های مربوط به جنگ هر از گاهی دارند، که نتیجه‌اش گاهی با موفقیت هم همراه است.

و اینجا چه خوب آن جماعت که از قضا عمدتاً زن و کودک هستند را می‌بینیم و می‌شناسیم، چنانکه پس از دیدن فیلم شخصیت‌ها و ماجراهایشان سخت گریبان بیننده را می‌گیرد، تو گویی همان‌ها بیننده را به شهادت می‌گیرند و نهایتاً از او می‌خواهند در دل‌شان قضاوت کنند، قضاوتی بین امروز و دیروز، بین آرمان‌ها و واقعیت‌ها، بین ایثار و زیاده‌خواهی، خلاصه آنکه یک قطعه جالب، عجیب و غرورآفرین از تاریخ نه چندان دور را معرفی می‌کند و بیننده با هر گرایشی سعی می‌کند با قطعات دیگری که ذهنش می‌سازد، تابلویی حماسی و دوست‌داشتنی از ایام پرشور و افتخارآفرین کشورمان را ترسیم کند. و شاید ویژگی مهم فیلم هم همین جاست.

فیلمِ سراسر احساسی و خاطره‌ساز «ویلایی‌ها» با سختی زیاد و با یک باور عمیق ساخته شده، این را خود فیلم به ما می‌گوید، حس بازیگران پر توانش و کار خوب عوامل پشت دوربین بخصوص منیر قیدی و سعیدملکان این را می‌گوید. هرچند «ویلایی‌ها» به دلایل مختلف نمی‌توانست از تجارب آثار پیش از خود بهره جوید، اما حالا می‌تواند یک مرجع باشد، مرجعی که به آثار پس از خودش یاری می‌رساند.

به همین خاطر در دائره‌المعارف فیلم‌های مربوط به جنگ آن را می‌توان در فهرست مراجع نوشت.

 

محمدمهدی عسگرپور»

آفتاب