به گزارش
خبرداغ،امیر عابدینی پیر باران دیده این فوتبال است. او خیلی خوب بلد است در بزنگاه ها چطور مسیرش را به سمتی بگرداند که خود را قهرمان قصه نشان دهد.
چند هفته قبل او دعوایی تمام قد با کارلوس کی روش داشت، البته دقیق ترش این بود که کی روش دعوایی تمام قد با عابدینی داشت. یک اظهارنظر از عابدینی درباره اینکه کی روش اگر از شرایط آماده سازی تیم ملی ناراضی است، فسخ کند و برود سبب شد کی روش 13 ساعت در فدراسیون بنشیند تا عابدینی برود و اخراجش کند. او در آن 13 ساعت، بارها برای عابدینی رجز خواند و البته مهدی تاج هم طرف سرمربی اش را گرفت.
چند وقت بعد از خوابیدن تب آن دعوا، عابدینی درباره دلایل آن اتفاق گفت: «کی روش فکر کرده بوده من می خواهم برانکو ایوانکوویچ را به جایش به تیم ملی ببرم اما این قدر پرسپولیس را دوست دارم که هیچ وقت این کار را نمی کنم.»
این دلیل عابدینی بود. البته اگر کمی به عقب برگردیم، می رسیم به یک سال قبل. عابدینی البته هیچ وقت با برانکو کار نکرده اما در ابتدای سال قبل، او برای خریدن محسن مسلمان و محمد انصاری که ستاره های پرسپولیس شدند، با صدایی رسا برانکو را هدف قرار داد و پرسید این بازیکنان را کدام دلال به پرسپولیس انداخته است.
انتقادهایی که در هفته های سخت پرسپولیس برای برانکو حسابی گران تمام شد و البته امیرخان که اعتقاد دارد اگر مربی از 4 بازی نتواند 4 امتیاز بگیرد، با این فرمولش برانکو را آن زمان خیلی شایسته ادامه کار در پرسپولیس هم نمی دانست.
اما خب حالا یک سال گذشته و شرایط تغییراتی اساسی کرده. برانکو حالا یک قهرمان است و البته عابدینی هم خیلی به جا از اسمش استفاده کرده است!
خبرآنلاین
