به گزارش
خبرداغ به نقل از فردا ، روزهایی وجود دارد که زنگ ساعت به صدا در می‌آید،
شما عملا از رختخواب بیرون می‌پرید و بسیار مشتاق دویدن هستید. اما در
مقابل در بعضی روزها، دکمه چُرت گوشی را می‌زنید، نمی‌توانید خودتان را
متقاعد کنید که بدوید یا اصلا حالش را ندارید. یکنواخت شدن روال دویدن،
امری طبیعی است. در اینجا به نقل از
مجله تناسب اندام، ۵ راه برای غلبه بر این وضعیت و بدست آوردن انگیزه‌تان، بیان می‌کنیم.
برنامه ریزی کنید تا دوستانتان را برای دویدن ببینید
لیندسی
کاس، یک دونده از شهر نیویورک می‌گوید «برنامه ریزی کردن برای دویدن با
دوستان مرا با مسئولیت نگه می‌دارد و باعث میشود زنگ ساعت در صبح زود
ارزشش را داشته باشد. من گروهی از رفقای تمرینی دارم که حالا به دوستانم
تبدیل شده‌اند و می‌توانم مطمئن باشم که آنها را هر روز از هفته، در یک محل
ثابت در پارک مرکزی ملاقات می‌کنم. برنامه زمانی یا اهداف دویدن ما اهمیتی
ندارد، همیشه کسی برای یک دوی آسان، یک تمرین یا یک دوی طولانی، آنجا حاضر
است. گپ زدن باعث میشود دویدن، راحت‌تر شود و ما را به نحو خاصی بهم
پیوند می‌زند. من قطعا نمی‌توانم بدون حضور آنها در کنارم، از پس تمرینات
سخت بربیایم.»
یک لباس دوی جدید یا یک کفش دوی تازه بخرید
لوسی
والاس می‌گوید «ممکن است احمقانه بنظر برسد اما داشتن یک پیراهن ورزشی
زیبا یا یک جفت کفش ورزشی جدید باعث میشود که بخواهم آن لباس بپوشم و از
همه آنها استفاده کنم. ظاهر خوبی داشته باشید تا احساس خوبی پیدا کنید،
موافقید؟»
به خودتان بگویید که فقط برای ۱۰ دقیقه خواهید دوید
آماندا
لاورگن می‌گوید «اگر بیرون رفتن از خانه واقعاً برایم سخت باشد، به خودم
خواهم گفت که می‌خواهم فقط ۱۰ دقیقه بدوم. ۱۰ دقیقه بهتر از هیچ چیز است و
در حالی که در ۹۹ درصد از مواقع، در نهایت آن را تحمل می‌کنم و مدت بیشتری
می‌دوم اما اینکه بعد از ۱۰ دقیقه تصمیم‌تان را عوض کنید، چیز بدی نیست.
گاهی اوقات بزرگترین دستاورد دویدن ما در یک روز، گوش دادن به بدن هایمان
است.
به یک گروه همفکر ملحق شوید
اشلی
فیزاروتی می‌گوید «با دوستانی بدوید که همان چیزهایی را در زندگی تجربه
می‌کنند که شما در همان زمان تجربه می‌کنید. شما چیزهای بسیار زیادی برای
صحبت کردن خواهید داشت که باعث میشود مکالمه خوبی داشته باشید و به گذشت
زمان کمک می‌کند. من عضو گروهی هستم که از مادران تشکیل شده است. من با
مادران دیگر در محل زندگی‌ام دوست شده‌ام، در عین حال تمرین‌مان را انجام
می‌دهیم و انگیزه‌مان را حفظ می‌کنیم»
در مورد خط شروع فکر کنید
دافنه
ماتالین می‌گوید «من تقریبا همیشه می‌خواهم برای دویدن بروم و فقط گاهی
اوقات، این کار سخت است مانند زمانی که هوا واقعاً وحشتناک است اما آنها
تمریناتی هستند که من زمانی که در پشت خط شروع مسابقه بعدی‌ام می‌ایستم، به
یاد خواهم آورد. در طول یکی از دوره‌های تمرین ماراتن‌ام، در یک تپه
دویدم، در حالیکه قطرات باران مانند سوزن‌های سرد و تیز به صورتم برخورد
می‌کرد. واقعا ناخوشایند بود اما هنگامی‌که پشت خط شروع مسابقه‌ام در زیر
آسمان آبی ایستادم، با خودم فکر کردم «آن تمرین وحشتناک، سرد و مرطوب روی
تپه را به یاد می‌آوری؟ از پس آن برآمدی، تو یک دونده محکم هستی»
