اشک هایی که این بار به خاطر مدال کیمیا بود

در روز سیزدهم رقابت های المپیک کیمیا علیزاده تنها ورزشکاری بود که باید برای ایران مبارزه می کرد.او در نخستین بازی اش حریفی از کرواسی را شکست داد اما در بازی دوم و مقابل نماینده اسپانیا بازنده شد تا شانس کسب مدال طلا برای او از دست برود.با این حال بانوی جوان ایران نا امید نبود.او می خواست تاریخ را طور دیگری بنویسد.می خواست تا اولین نفری باشد که مدال تاریخ بانوان ایران در المپیک را به دست می آورد.شاید تا پیش از این هیچ کس روی مدال او حسابی باز نمی کرد.البته هستند آدم هایی که بیایند و بگویند:«گفته بودم که او مدال می گیرد.» اما باید گفت که در شانس تصاحب مدال نام علیزاده در پایین های جدول بود.با این حال او همت کرد،عرق ریخت و به قول خودش هیچ چیزی کم نگذاشت تا توانست مدال برنز رقابت های المپیک را به نام خودش ثبت کند.مدالی که تاریخ را عوض کرده است و حالا از این به بعد معیاری می شود برای اینکه بخواهند آمار ورزش بانوان در رقابت های المپیک را ارزیابی کنند.کیمیا برای رسیدن به مدال برنز،کیمیا گری کرد.