به گزارش سرویس ورزشی
خبرداغ به نقل از جام نیـوز، برخی از اشباع شده‌ها یا بازیکنانی که کیفیت بازی‌شان در حد استقلال نبود از این تیم رفته‌اند! تأیید این حرف در تیم‌هایی است که آنها بعد از جدایی از استقلال انتخاب کرده‌اند! بازیکنان خوبی به ترکیب تیم اضافه شدند مثلاً کاوه رضایی در نوک خط حمله که پیش‌تر در خط حمله ذوب‌آهن چشم‌نوازی می‌کرد.
بی‌تردید تیم نوی استقلال برای تیم شدن نیاز به زمان دارد؛ اینکه چند بازی را پشت سر بگذارد. بنابراین در هفته‌های ابتدایی استقلال به جای قضاوت باید همراهی شود، به خصوص از سوی باشگاه و طرفداران.
حریف استقلال فقط نفت تهران نیست، انگیزه‌ای است که علی دایی به تیم می‌دهد. این مربی اگر قرار باشد در سر کوچه هم بازی کند با همه توان و درونی بازی می‌کند. این حس بی‌شک به نفتی‌ها منتقل شده؛ تیم فصل گذشته علیرضا منصوریان. شاگردها در برابر استاد قطع به یقین با همه توان فوتبال بازی می‌کنند تا ثابت کنند پایبند به اخلاق حرفه‌ای‌اند. اینها برای استقلال مهمتر از نام نفت است.
واکنش‌های کنار زمین علیرضا منصوریان و شاید هم علی دایی برای دوربین‌های تلویزیونی و همچنین بیننده جذاب خواهد بود اما آنچه که مهم است محتواست؛ فوتبالی که دو تیم در زمین پیاده می‌کنند.
استقلال 2-4-4 لوزی بازی می‌کند یا 1-3-2-4؟ مهمتر از اینها گرایش‌ها در حمله، توازن در دفاع و حمله و رعایت دقایق بازی است. به نظر می‌رسد با زوج وریا و خسرو بار حمله استقلال از کناره‌ها به جناح راست خواهد رفت به خصوص که امید نورافکن در جناح چپ خط دفاعی ایستاست. جابر انصاری و خسرو در بال‌ها و همچنین بختیار رحمانی در پست پشت فوروارد می‌توانند کاوه رضایی را به خوبی ساپورت کنند. مضاف بر اینکه اینها خود عاشق نزدیک شدن به دروازه حریف و همچنین باز کردن دروازه هستند.
به جای روزبه چشمی همبازی سابق او در صبا یعنی فرشید باقری بازی می‌کند که اکتیو است و این فرصت را به امید ابراهیمی می‌دهد که پیشروی کند. استقلال اگر توان حمله را در دفاع هم پیاده کند به تیمی خوب تبدیل خواهد شد. با این تیم روزهای خوب استقلال در راه خواهد بود.
برای علی دایی و تیمش باید احترام قائل شد و این را گفت در فوتبال وقوع هر اتفاقی محتمل به نظر می‌رسد.
خبر ورزشی
