معنای خیلی بدی دارد که افراد با اختیار به کمیسیون فرهنگی نروند

به گزارش خبرداغ به نقل از ایسنا، نصرالله پژمانفر  عنوان کرد: فرهنگ، ‌اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد که از دغدغه‌های اصلی نظام و رهبری محسوب می‌شود؛ از سوی دیگر، ظرفیت عرصه فرهنگ، ظرفیت بالایی است و کسانی که در عرصه فرهنگ کار کرده اند، می‌دانند که کار کردن در این حوزه با هیچ امر دیگری قابل مقایسه نیست.

پژمانفر تاکید کرد: نقطه عبور ما از خیلی از مسائل کشور،‌ ظرفیت فرهنگی بوده به عنوان مثال در برابر انقلابی که تازه به پیروزی رسیده، جنگی با آن وسعت ایجاد می‌شود. قابل تصور نبود که کشور بتواند از این مشکلات عبور کند. اما در همین زمان، ظرفیت فرهنگی به کمک‌مان آمد و باعث شد که بتوانیم 8 سال جنگ را اداره کنیم.

او متذکر شد: برخلاف این که تصور می‌شود کار کردن در بخش فرهنگ آسان است،‌ عرصه فرهنگ، ‌لطافت‌ها و ویژگی‌هایی دارد که خیلی از افراد، قابلیت کار کردن در این بخش را ندارند. با این وجود تصور خیلی‌ها این است که کار کردن در عرصه فرهنگ ساده است و همه افراد در موضوعات فرهنگی اظهار نظر می‌کنند. نتیجه همین نوع نگاه سطحی این بوده که اتفاقاتی که در جامعه به اسم فرهنگ رخ داده، نتیجه معکوس داده است. این مساله می‌تواند نشان‌دهنده این امر باشد که کسانی که تصمیم‌گیر بوده‌اند،‌ شناخت کافی در این زمینه را نداشته‌اند.

پژمانفر در پاسخ به سوالی درباره عدم تمایل نمایندگان مجلس دهم برای عضویت در کمیسیون فرهنگی گفت: عوامل زیادی را در این مساله تاثیرگذار هستند.  در مرحله اول،‌ عدم شناخت واقعی از فرهنگ و پیچیدگی‌های آن است که خیلی‌ها را فراری می‌دهد. دوم، دور از دسترس بودن نتایج کار فرهنگی نسبت به عرصه‌های اقتصادی است. خیلی‌ها به دنبال این هستند که نتایج مشت‌پرکن ارائه کنند.

نماینده مردم مشهد ادامه داد: از طرفی،‌ کم‌ترین ارجاعات به کمیسیون فرهنگی است. بسیاری از موضوعاتی که به کمیسیون فرهنگی مربوط است به کمیسیون‌های دیگر ارجاع داده می‌شود. خیلی تعجب دارد که مباحث فرهنگی از قبیل فضای مجازی به کمیسیون‌هایی مثل اجتماعی و حتی صنایع و معادن فرستاده می‌شود.

او ادامه می‌دهد: اگر برخی رویشان می‌شد، این مساله را مطرح می‌کردند که به کمیسیون فرهنگی نیاز نداریم. التبه این حرف را به طور غیررسمی مطرح کرده‌اند؛ آنها بنا را بر جمع‌آوری کمیسیون فرهنگی دارند و می‌خواهند برخی مسائل را به کمیسیون اجتماعی و برخی را به کمیسیون شوراها ببرند.

پژمانفر تاکید کرد: ‌نتیجه این نگاه‌ها این است که از مجموع 300 نماینده فقط چهار نفر برای عضویت در کمیسیون فرهنگی اعلام آمادگی می‌کنند و حتی برخی نمایندگان، اولویت سومشان هم کمیسیون فرهنگی نیست. در نهایت یک سری افراد را به کمسیون فرهنگی می‌آورند اما این معنای خیلی بدی دارد که افراد با اختیار به این سمت نیایند. در مجلس نهم هم چنین افرادی داشتیم که با اصرار آمدند؛‌ مدتی در کمیسیون بودند و هیچ فعالیتی نداشتند؛ درنهایت هم در اواسط مجلس، تغییر کمیسیون دادند.