این انشای ادبی نیست. گزارشهای دور از بدبینی سازمان ملل میگویند تنها در حملات هوایی عربستان سعودی در یک دورهی ۱۳ ماهه بیش از ۱۲ هزار نفر شهروند غیر نظامی کشته شدهاند. این کشتاری غیر انسانی است که هیچ بهانهای آن را توجیه نمیکند. وحشتناکتر این که درصد قابل توجهی از این قربانیان کودک هستند. برای مثال در دورهای ۲۰ هفتهای حدود ۷۰ کودک تنها بر اثر بمباران هوایی کشته شدهاند که باید به این آمار تعداد کودکان قربانی مرگ خاموش ناشی از نرسیدن دارو و غذا را نیز افزود.
در نهایت گزارش سازمان ملل میگوید تنها در سال ۲۰۱۵ میلادی بر اثر حملات هوایی ۵۱۰ کودک کشته و ۶۶۷ کودک زخمی شدهاند که نسبت به سال ۲۰۱۴ شش برابر شده است.
با چنین کارنامهای طبیعی بود که سازمان ملل متحد نام عربستان سعودی را در فهرست سیاه ناقضان حقوق کودک قرار دهد. زشتکاری بعدی عربستان سعودی تهدید سازمان ملل متحد به قطع مشارکتهای مالی بود. تهدیدی که کارساز شد و بان کی مون رسما اعلام کرد در تصمیمی دشوار و دردناک مجبور شده نام عربستان سعودی را از این فهرست حذف کند.
این اعلام در عمل باعث شد هر چند به ظاهر نام عربستان سعودی از این فهرست حذف شد اما در فهرستی که در یاد فعالان حقوق بشر و حقوق کودک جا دارد نامی جاودانه بماند. در واقع عربستان سعودی توانست مقام اول کودککشی را از همپیمان تازهی خود - رژیم صیونیستی - برباید و خود مقام اول را کسب کند.
دردناک است که در دنیای امروز نه تنها شاهد جنایتهای سازمانیافته و دولتیای مانند پولشویی در رژیمهای سیاسی فاسد باشیم، که ببینیم دامنهی این جنایتها به خونشویی نیز گسترش یافته است و سازمانهای بینالمللی چون سازمان ملل نیز به اجبار تسلیم فشارها در این مورد میشوند.
گمان
میکنید چند درصد از کشورها برای تحریم گستردهی عاملان این جنایت اقدام خواهند
کرد؟