نمونه این گل کمتر در دنیا یافت شده و می شود هرچند شوچنکو ادعا کرد در بازی رفت فصل 2002-2001 سری A بدون هیچ قصدی برای پاس دادن، آن گل زیبا را وارد دروازه بوفون کرد. شاید برای من که علاقه شدیدی به تیم ملی انگلیس دارم، پرسیدن سوالی درباره قهرمان یورو 2016، جوابی هوادارمآبانه داشته باشد اما تیم هاجسون چون امسال جوان است و بار توقعات کمتری را به دوش می کشد، می تواند در غافلگیری محض قهرمان شود. به هر حال آنها تیمی جوان و سرشار از انگیزه دارند و به نظرم نوبتی هم که باشد، نوبت قهرمانی سه شیرهاست! بله، می دانم که انگلیس در یورو سابقه خرابی دارد و تاکنون در هیچیک از یوروهای برگزار شده در خارج از خاک خود حتی به نیمه نهایی هم نرسیده، با این حال ظاهرا ماجرا یک فرق اساسی با همه «فرق دارد»های نافرجام قبلی در تورنمنت های پس از جام جهانی 1966 دارد. خیلی دوست دارم بیشتر بازیهای آنها در یورو 2016 را گزارش کنم و بی گمان بیش از همه مایلم گزارشگر بازی ولز و انگلیس باشم؛ یک نبرد ناب تمام بریتانیایی که برای اولین بار در تاریخ یک تورنمنت مهم صورت می گیرد. ولز با ستاره های در اوجش، آزمون جدی مردان هاجسون خواهد بود. امیدوارم این گزارش آرمانی برای خودم را از دست ندهم. به نظرم اگر دو تیم از تمام ظرفیت های خود استفاده کنند، رقابتی جذاب تر از نبرد تمام بریتانیایی قبلی یورو بین انگلیس و اسکاتلند در سال 1996 شکل می گیرد. از گزارش حرف زدم. به نظر خودم، بهترین رقابت یورو که گزارشش به من محول شد، فینال عجیب و غریب یورو 2000 بود. فرانسه با گل دقیقه 90 و nام ویلتورد جام را از دستان ایتالیای مدعی درآورد تا گل تماما رمی لاجوردی ( حاصل همکاری توتی، تومازی و دل وکیو) پرپر شود. از گزارش خودم در آن فینال جالب راضی هستم. در روتردام یک نبرد کلاسیک شکل گرفت و من هم راوی بخشی از داستانی بودم. شاید به سختی در فینال های 50 سال آینده تورنمنت های بزرگ، اتفاقات آن دوره یورو دوباره رخ دهد.